Σε συνέχεια της χθεσινής ανάρτησης, περί ηλεκτρικής ενέργειας και των επιπτώσεών της, παρουσιάζουμε μια ενδιαφέρουσα άποψη (από το ίδιο blog) για τις λεγόμενες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ). Να διευκρινήσω ότι η δημοσίευση απόψεων δεν σημαίνει απαραίτητα και συμφωνία με αυτές. Μιλάω γενικά όχι για το συγκεκριμένο ζήτημα για το οποίο εγώ έχω πλήρη άγνοια. Αυτό που με βρίσκει σύμφωνο όμως είναι η αγωνία των κατοίκων για το τόπο τους και το δικαίωμά τους να πουν όχι στη καταστροφή του. Δημήτρης Ν.
Συχνά ακούμε να αναγορεύονται οι ΑΠΕ σαν τις κύριες τεχνολογίες για την κάλυψη των ηλεκτρικών αναγκών της χώρας. Αυτό είναι μία υπερβολή καθώς οι ΑΠΕ μπορούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά σε ένα ηλεκτρικό σύστημα, και πρέπει να συνυπάρχουν με συμβατικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, έτοιμα να τροφοδοτήσουν με ρεύμα το ηλεκτρικό δίκτυο όταν οι ΑΠΕ δεν μπορούν να λειτουργήσουν λόγω καιρικών συνθηκών.
Η παρουσία των ΑΠΕ στο ηλεκτρικό σύστημα δεν μειώνει σημαντικά τις ανάγκες για θερμικά εργοστάσια, αλλά απλά μειώνει τις ώρες λειτουργίας τους. Για το λόγο αυτό σε χώρες με μεγάλη ανάπτυξη ΑΠΕ, παρόλα αυτά κανένας συμβατικός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής δεν καταργήθηκε. Ένα από τα επιχειρήματα των υποστηρικτών της ανάπτυξης των ΑΠΕ, είναι η ενέργεια που “τζάμπα” μας παρέχουν.
Κανένας όμως δεν μας μίλησε για την ενέργεια που χρειάζεται να ξοδευτεί για την εγκατάσταση ενός αιολικού ή φωτοβολταϊκού σταθμού. Για την ενέργεια που χρειάζεται να παραχθούν οι χιλιάδες τόνοι σίδηρος, τα χιλιάδες κυβικά τσιμέντου, για τις δαπανηρές εκχερσώσεις και αποβραχισμούς ορεινών όγκων, και την κατασκευή όλων αυτών που χαρακτηρίζονται “συνοδευτικά έργα”. Και αυτοί που τα υπολογίζουν λένε ότι μία φωτοβολταϊκή μονάδα σε όλη τη διάρκεια ζωής της, δεν θα καταφέρει να παράξει την ενέργεια που χρειάστηκε για να εγκατασταθεί. Το ίδιο και οι μικρές ανεμογεννήτριες, ενώ οι μεγάλες (άνω του 1,2 ΜW ) έρχονται ίσα - ίσα.
Οι τεχνολογίες αυτές χαρακτηρίζονται ως τεχνολογίες καθαρής ενέργειας. Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Πράγματι δεν εκλύουν CO2 κατά τη λειτουργία τους, όμως οι ποσότητες CO2 που παρήχθησαν για την κατασκευή και εγκατάστασή τους δεν είναι αμελητέες ποσότητες. Η διαφορά είναι ότι ενδεχομένως κάποιες ποσότητες του CO2 παρήχθησαν αλλού (Κίνα κ.λπ). Το ισχυρότερο όμως επιχείρημα που προβάλλεται είναι ότι οι τεχνολογίες αυτές παρέχουν δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα.
Ας δούμε αυτό το δωρεάν, πόσο δωρεάν είναι. Η ΔΕΣΜΗΕ αγοράζει από τα θερμικά εργοστάσια της ΔΕΗ ηλεκτρικό ρεύμα με περίπου 35 Ευρώ τη MWhr. Για το ηλεκτρικό ρεύμα που παράγεται από τις ανεμογεννήτριες, επειδή παράγουν λίγο και επομένως είναι πιο ακριβό, το επιδοτεί και το πληρώνει 75 ευρώ τη MWhr, ενώ για τα φωτοβολταϊκά που είναι ακόμη πιο ασύμφορα το πληρώνει με 550 ευρώ τη MWhr. Και καταλαβαίνει κανείς ποίος πληρώνει αυτές τις επιδοτήσεις.
Θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι με διάφορους τρόπους ακόμη και με ειδικό τέλος στους λογαριασμούς της ΔΕΗ πληρώνουμε για την ανάπτυξη ΑΠΕ, και ότι οι επιδοτήσεις προς τους επενδυτές για την εγκατάστασή τους φθάνει στο 60% της δαπάνης (με τις συνήθεις υπερτιμολογήσεις ανεβαίνει ακόμη παραπάνω). Ένας έξυπνος τρόπος για να μεταφέρεται νόμιμα το χρήμα από τις τσέπες του κοσμάκη στα λίγα φουσκωμένα πορτοφόλια.
Πληρώνουμε και τους φτιάχνουμε σχεδόν τζάμπα μονάδες παραγωγής, και ξαναπληρώνουμε πάλι επιδοτώντας για να αγοράσουμε ακριβό ρεύμα.
Αυτοί φωνάζουν για όλο και περισσότερο ρεύμα από τις ΑΠΕ, και όσο περισσότερο ρεύμα παράγεται από αυτές τόσο εμείς περισσότερο θα πληρώνουμε επιδοτώντας με τον ένα και με τον άλλο τρόπο.
Γιάννης Ψαράκης
Εφημερίδα ''ΤΑ ΒΑΤΙΚΑ'' Ιούλιος 2008
πηγή : vatika2000.com
ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΥΘΟΙ ΠΕΡΙ ΑΥΤΩΝ
Συχνά ακούμε να αναγορεύονται οι ΑΠΕ σαν τις κύριες τεχνολογίες για την κάλυψη των ηλεκτρικών αναγκών της χώρας. Αυτό είναι μία υπερβολή καθώς οι ΑΠΕ μπορούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά σε ένα ηλεκτρικό σύστημα, και πρέπει να συνυπάρχουν με συμβατικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, έτοιμα να τροφοδοτήσουν με ρεύμα το ηλεκτρικό δίκτυο όταν οι ΑΠΕ δεν μπορούν να λειτουργήσουν λόγω καιρικών συνθηκών.
Η παρουσία των ΑΠΕ στο ηλεκτρικό σύστημα δεν μειώνει σημαντικά τις ανάγκες για θερμικά εργοστάσια, αλλά απλά μειώνει τις ώρες λειτουργίας τους. Για το λόγο αυτό σε χώρες με μεγάλη ανάπτυξη ΑΠΕ, παρόλα αυτά κανένας συμβατικός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής δεν καταργήθηκε. Ένα από τα επιχειρήματα των υποστηρικτών της ανάπτυξης των ΑΠΕ, είναι η ενέργεια που “τζάμπα” μας παρέχουν.
Κανένας όμως δεν μας μίλησε για την ενέργεια που χρειάζεται να ξοδευτεί για την εγκατάσταση ενός αιολικού ή φωτοβολταϊκού σταθμού. Για την ενέργεια που χρειάζεται να παραχθούν οι χιλιάδες τόνοι σίδηρος, τα χιλιάδες κυβικά τσιμέντου, για τις δαπανηρές εκχερσώσεις και αποβραχισμούς ορεινών όγκων, και την κατασκευή όλων αυτών που χαρακτηρίζονται “συνοδευτικά έργα”. Και αυτοί που τα υπολογίζουν λένε ότι μία φωτοβολταϊκή μονάδα σε όλη τη διάρκεια ζωής της, δεν θα καταφέρει να παράξει την ενέργεια που χρειάστηκε για να εγκατασταθεί. Το ίδιο και οι μικρές ανεμογεννήτριες, ενώ οι μεγάλες (άνω του 1,2 ΜW ) έρχονται ίσα - ίσα.
Οι τεχνολογίες αυτές χαρακτηρίζονται ως τεχνολογίες καθαρής ενέργειας. Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Πράγματι δεν εκλύουν CO2 κατά τη λειτουργία τους, όμως οι ποσότητες CO2 που παρήχθησαν για την κατασκευή και εγκατάστασή τους δεν είναι αμελητέες ποσότητες. Η διαφορά είναι ότι ενδεχομένως κάποιες ποσότητες του CO2 παρήχθησαν αλλού (Κίνα κ.λπ). Το ισχυρότερο όμως επιχείρημα που προβάλλεται είναι ότι οι τεχνολογίες αυτές παρέχουν δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα.
Ας δούμε αυτό το δωρεάν, πόσο δωρεάν είναι. Η ΔΕΣΜΗΕ αγοράζει από τα θερμικά εργοστάσια της ΔΕΗ ηλεκτρικό ρεύμα με περίπου 35 Ευρώ τη MWhr. Για το ηλεκτρικό ρεύμα που παράγεται από τις ανεμογεννήτριες, επειδή παράγουν λίγο και επομένως είναι πιο ακριβό, το επιδοτεί και το πληρώνει 75 ευρώ τη MWhr, ενώ για τα φωτοβολταϊκά που είναι ακόμη πιο ασύμφορα το πληρώνει με 550 ευρώ τη MWhr. Και καταλαβαίνει κανείς ποίος πληρώνει αυτές τις επιδοτήσεις.
Θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι με διάφορους τρόπους ακόμη και με ειδικό τέλος στους λογαριασμούς της ΔΕΗ πληρώνουμε για την ανάπτυξη ΑΠΕ, και ότι οι επιδοτήσεις προς τους επενδυτές για την εγκατάστασή τους φθάνει στο 60% της δαπάνης (με τις συνήθεις υπερτιμολογήσεις ανεβαίνει ακόμη παραπάνω). Ένας έξυπνος τρόπος για να μεταφέρεται νόμιμα το χρήμα από τις τσέπες του κοσμάκη στα λίγα φουσκωμένα πορτοφόλια.
Πληρώνουμε και τους φτιάχνουμε σχεδόν τζάμπα μονάδες παραγωγής, και ξαναπληρώνουμε πάλι επιδοτώντας για να αγοράσουμε ακριβό ρεύμα.
Αυτοί φωνάζουν για όλο και περισσότερο ρεύμα από τις ΑΠΕ, και όσο περισσότερο ρεύμα παράγεται από αυτές τόσο εμείς περισσότερο θα πληρώνουμε επιδοτώντας με τον ένα και με τον άλλο τρόπο.
Γιάννης Ψαράκης
Εφημερίδα ''ΤΑ ΒΑΤΙΚΑ'' Ιούλιος 2008
πηγή : vatika2000.com
