Κουβέντα για το Ασφαλιστικό

Από τη χθεσινή συνάντηση και συζήτηση για το Ασφαλιστικό.


Αλλο ένα στιγμιότυπο από τη συνάντηση. Όρεξη για κουβέντα να έχουμε...

Η αφορμή ήταν η εφημερίδα για να συναντηθούμε ξανά χθες στα 144-163. Η ύλη έχει «κλείσει». Ο στόχος παραμένει να κυκλοφορήσει πριν από τα Χριστούγεννα με ανάλογο επετειακό εξώφυλλο.

Ωστόσο αυτό που μπήκε και στη συνάντηση της περασμένης Παρασκευής είναι να αναπτύξουμε μια πρωτοβουλία για το Ασφαλιστικό ενόψει και της κινητοποίησης την ερχόμενη Τρίτης. Να βγει ένα κείμενο. Αφίσες. Και μια επιτροπή στην περιοχή Σεπολίων, Κολωνού, Ακαδημίας Πλάτωνα.

Ο κόσμος χρειάζεται ενημέρωση για το Ασφαλιστικό. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ζήτημα αριθμών. Ούτε πρέπει να αποδεχθούμε ότι οι αλλαγές αυτές είναι μονόδρομος. Σ' αυτή τη λογική πρέπει να συντονίσουμε τη δράση μας ενόψει της απεργιακής κινητοποίησης της 12 του Δεκέμβρη. Υπάρχουν χώροι. ΜΕΤΡΟ, σούπερ μάρκετ που μπορούμε να τους μιλήσουμε και να «ακουμπήσουμε» την ουσία

Το ζητούμενο είναι να δούμε μερικά πράγματα.

Ο Γιάννης υπερασπίστηκε την άποψή του να γράψουν καθημερινοί άνθρωποι βιωματικά για τις συνθήκες δουλειά στους, το μισθό τους και γιατί πρέπει να πάρουν μέρος στην απεργία.

Το θέμα είναι να συμβεί έτσι. Να μη γράψουμε εμείς για τις ζωές των άλλων. Η απεργία της 12 Δεκέμβρη πρέπει να έχει επιτυχία.

Όλοι διαπίστωσαν ότι υπάρχει πολύ μεγάλη ανάγκη συζήτησης και ενημέρωσης. Η τηλεόραση ενημερώνει με... θραύσματα πληροφοριών.

Ο πολίτης αισθάνεται αισθάνεται ότι δεν έχει περιθώρια αλλαγών. Απλά «καθυστερεί» λίγο την εφαρμογή των μέτρων.

Είναι πολύ φοβερό ότι οι νέοι είναι εκτός παιχνιδιού. Και είναι οι πρώτοι που πρέπει να κινητοποιήσουμε. Να κάνουμε μια προσπάθεια να φτιάξουμε ένα κείμενο που θα απαντάει στους μύθους για το Ασφαλιστικό.

Δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στους υπαλλήλους. Αν έπρεπε να υπήρχε μια ισονομία αυτή θα έπρεπε να είναι προς τα πάνω. Και να μην αποκλείσουμε κανέναν πολίτη σε όποιο πολιτικό ή κομματικό σχηματισμό κι αν ανήκει. Να δούμε τις ευθύνες του κράτους αρνείται να δώσει στα Ταμεία αυτά που χρωστάει.

Η σύνταξη είναι κομμάτι από τη δουλειά μας που οφείλουμε να διεκδικήσουμε. Το κείμενο πρέπει να είναι απλό και να απαντάει σε απλά ερωτήματα απλών ανθρώπων. Να μιλήσουμε για αξιοπρέπεια, εμείς που πληρώνουμε για 30 - 35 χρόνια περιμένοντας να γευτούμε τους καρπούς των κόπων μας. Πού πήγαν τα χρήματα των Ταμείων; Να τονίσουμε το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά μας.

Το κύριο είναι να τονίσουμε ότι μακροπρόθεσμος στόχος είναι να η κατάργηση της σύνταξης όπως τη γνωρίζουμε σήμερα.

Συνάντηση ξανά την Παρασκευή στις 7.30 και θα φέρει ο καθένας από ένα κείμενο. Και συνθήματα για πανό. Με δράση το Σαββατοκύριακο.