Χθες ήταν να γίνει η δίκη των 8 κατοίκων των Αγ. Αναργύρων που δικάζονταν για μια συγκέντρωση που πραγματοποίησαν το Φλεβάρη του 2008. Έχουμε ξαναγράψει σχετικά σε αυτό εδώ το χώρο. Μια λεπτομέρεια μόνο! Δεν ήταν απαραίτητο να είσαι παρών σε αυτή τη συγκέντρωση, το γεγονός ότι κάποιος ήταν μέλος της Επιτροπής Αγώνα αρκούσε για να κατηγορηθείς σαν να ήσουν εκεί και ας έλειπες στη Θεσαλλονίκη! Ούτε καν σαν ηθικός αυτουργός!
Πήγαμε από το πρωί στις 9:30. Γύρω στα 30 - 40 άτομα, για να τους συμπαρασταθούμε συν οι κατηγορούμενοι και οι μάρτυρες. Η κινητοποίηση της αστυνομίας ήταν άμεση! Ήρθαν κάτι υψηλόβαθμοι και με ευγενικό ύφος μας ρώταγαν γιατί είμαστε εκεί, για ποιούς κατηγορούμενους, πόσο θα παραμείνουμε, αν είμαστε μάρτυρες και άλλα τέτοια ...εγκυκλοπαιδικά! Αραγε αυτό το κάνουν σε όλες τις περιπτώσεις δικών; Απ' ότι είδα πάντως, όχι. Μετά παραταχθηκαν από την είσοδο ως την αίθουσα του δικαστηρίου και όταν μας έπιανε κατούρημα και ως τις τουαλέτες. Εμείς πάντως το διασκεδάζαμε. Τελικά έφτασε η ώρα να πάει 2:30 το μεσημέρι για να μας ανακοινώσουν κάτι που ήταν γνωστό από πολύ νωρίς, ότι η δίκη αναβάλλεται για τον Σεπτέμβρη του 2009. Συνήθεις πρακτική έτσι για την ταλαιπωρία, των κατηγορούμενων φυσικά, που με την ανακοίνωση της αναβολής, όσο και αν το περίμεναν, απογοητεύτηκαν. Δεν είναι και λίγο να γνωρίζεις ότι είσαι υπόδικος μόνο και μόνο επειδή αγωνίστικες για να μη κοπούν μερικά δέντρα και να μη καταστραφεί η γειτονιά σου! Συνολικά βγαίνει τεσσεράμισι χρόνια αναμονής!Σαν να μην έφτανε αυτό είχαμε και την ειρωνία του δικαστή "πως κάνετε έτσι! Σιγά τη σοβαρή υπόθεση" είπε στους δικηγόρους, όταν του ζήτησαν μια πιο πρόσφορη ημερομηνία που να μη συμπέφτει με ώρες σχολικές μιας και οι περισσότεροι κατηγορούμενοι είναι καθηγητές και δάσκαλοι. Μπορεί να μη το είπε έτσι, με τα ίδια λόγια, αλλά το νόημα ήταν ξεκάθαρο!
Μετά από αυτό αποχωρήσαμε και μαζί μας και τα ...σώματα ασφαλείας, ένστολα και μη, ακούστηκε και από τους ασυρμάτους τους ότι αποχωρούμε ομαλά! Πίσω πάντως δικάζονταν και άλλες υποθέσεις (φόνοι, κλοπές, οικογενειακές διαφορές) που κάποιες είχαν περισσότερο κόσμο και με καυγάδες και μαλλιοτραβήγματα! Εμείς όμως τους ανησυχήσαμε, τρομάρα τους.
ΥΓ: Παρατήρησα και μια βελτίωση στα "σώματα ασφαλείας"! Προς το θυληκό! Με τέτοια σώματα "ξενυχτάω" και στο τμήμα της Ομόνοιας!
