ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Συζήτηση και λήψη απόφασης, για τη σύσταση Επιτροπής γενικότερου ενδιαφέροντος, με θέμα τη δημοκρατική αναδιοργάνωση της Αστυνομίας.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι -δεν υπάρχει καμία κυρία στην Αίθουσα- όλοι γνωρίζετε ότι η κυρία Σκραφνάκη, η συνάδελφός μας από το Ηράκλειο, βρίσκεται στο Τζάνειο νοσοκομείο. Γιατί; Διότι μαζί με άλλους συναδέλφους, τον κύριο Δρίτσα, Βουλευτή Πειραιά από τον Συνασπισμό, τον κύριο Κεγκέρογλου και άλλους συναδέλφους από την Κρήτη, προσπαθούσαν να βρουν κάποιον τρόπο ώστε να μην ακολουθήσουν τα γεγονότα τα οποία ζούμε και τα οποία νομίζω ότι δεν τιμούν τη δημοκρατία μας.
Κάποτε πρέπει να δούμε εάν πραγματικά λειτουργεί η δημοκρατία μας, εάν οι συνταγματικά διατεταγμένες, ανεξάρτητες, χωριστές εξουσίες, λειτουργούν, όπως ορίζει το Σύνταγμα και οι νόμοι που ψηφίζει η Βουλή των Ελλήνων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με εξέπληξε ο συνήθως μετριοπαθής συνάδελφος από τη Μυτιλήνη κ. Γιαννέλλης. Όλοι κάνουμε λάθη, ιδιαίτερα όταν κοιτάζουμε πολύ πίσω στο παρελθόν. Δεν είναι δυνατόν το παρελθόν, κύριε Γιαννέλλη και κύριοι συνάδελφοι, να καθορίσει την πορεία μας σήμερα, στον 21ο αιώνα, στο μέλλον.
Θυμηθήκατε την υπόθεση Καλτεζά του 1985, δηλαδή πήγατε είκοσι πέντε χρόνια πίσω. Τι να σας πω; Προφανώς –γι’ αυτό μίλησα για τη διάκριση των εξουσιών- εάν έγινε ό,τι έγινε από όργανα της Αστυνομίας, σας πληροφορώ ότι η δικαιοσύνη ήρθε και επιβράβευσε, απήλλαξε ουσιαστικά το δράστη αυτής της, όπως την ονομάσατε, δολοφονίας.
Και ξέρετε, το ίδιο φοβούμαι, αλλά δεν θα εκφέρω κρίση από αυτή τη θέση, γι’ αυτό και δεν χρησιμοποίησα ούτε χρησιμοποιώ, πέραν των αντικειμενικών στοιχείων οποιασδήποτε πράξης που πρέπει να κρίνουμε και αναλόγως να υπερασπιστούμε ή να επικρίνουμε, κάθε τι που αφορά το υποκειμενικό στοιχείο.
Δεν θα πω, λοιπόν, εγώ για τη δολοφονία του άλφα ή του βήτα. Θα πω, όμως, για μία εικόνα που θα πρέπει πρώτα-πρώτα να προβληματίσει εσάς ως εκπροσώπους τυπικά της πλειοψηφίας του 42%, που σας έδωσε τη δυνατότητα να κυβερνάτε.
Πιστεύετε πραγματικά ότι αυτός ο κόσμος είναι ευχαριστημένος από το πώς λειτουργεί σήμερα η δικαιοσύνη; Πιστεύετε πραγματικά ότι είναι ικανοποιημένος από το πώς λειτουργεί η εκτελεστική εξουσία, η Κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός σας, οι Υπουργοί σας ένας προς έναν, όχι συλλογικά; Προφανώς υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον έναν και στον άλλον.
Είναι ευχαριστημένος από τη διαφθορά που έχει κατακλύσει πια από πάνω μέχρι κάτω ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό; Η ίδια η κοινωνία έχει πια διαβρωθεί σε σημείο που θα επαναλάβω ότι εγώ φοβούμαι ότι από τους εκατό που διαμαρτύρονται εναντίον της διαφθοράς, σίγουρα οι περισσότεροι εξ αυτών θα διαμαρτύρονται διότι δεν έχουν και αυτοί μία ευκαιρία να διαφθαρούν όπως τόσοι άλλοι.
Είστε ευχαριστημένοι από το πώς λειτουργεί η Ελληνική Αστυνομία; Εγώ δεν είμαι και δεν θα εκπέμψω από εδώ κανένα κατηγορητήριο και μάλιστα γενικά και αόριστα, ξέρω, όμως, πολύ καλά –και είναι χαρακτηριστικό αυτό που θα σας διαβάσω- ότι δεν υπάρχει κάτι που να βεβαιώνει τον απλό πολίτη πως υπάρχει μία κυβέρνηση η οποία ελέγχει τα Σώματα Ασφαλείας, ότι οι άνδρες των Σωμάτων Ασφαλείας και οι γυναίκες νιώθουν τόση σιγουριά για την υπηρεσιακή τους κατάσταση, για την υπηρεσιακή τους εξέλιξη και είναι έτσι εκπαιδευμένοι ώστε να μην παρασύρονται ακόμη και από προκλήσεις –και σκόπιμες προκλήσεις ενδεχομένως- του οποιουδήποτε, ακόμα και εγκληματικού στοιχείου.
Ο αστυνομικός δεν μπορεί απέναντι στην οποιαδήποτε, ακόμη και την πιο χυδαία πρόκληση, να βγάζει το πιστόλι και να πυροβολεί, διότι, όπως είπατε, ο νόμος του δίνει αυτό το δικαίωμα. Δυστυχώς, εκεί έχουμε φθάσει. Φυσικά και αποδοκιμάζει κάθε άνθρωπος υπεύθυνος και πολύ περισσότερο οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού αυτή τη χυδαία ύβρη που εκπέμπεται εναντίον του συνόλου που υπηρετούν στα Σώματα Ασφαλείας «Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι».
Δεν εκφράζει κανέναν εδώ, σε αυτήν την Αίθουσα. Και εκτός της Αιθούσης, υποθέτω, δεν εκφράζει καμία οργανωμένη πολιτική και κοινωνική δύναμη και έκφραση. Και κακώς ο κύριος Υπουργός –εγώ αντιλαμβάνομαι και την κόπωσή του- δεν βρίσκεται τώρα εδώ, αλλά είναι ο Υφυπουργός, ο κ. Ζώης. Όμως, θα ήθελα να πω ότι είναι απαράδεκτο το να απευθυνόμαστε –αυτό έκανε ο Υπουργός- σαν να υπάρχουν κάποιοι εδώ μέσα που χειροκροτούν και υιοθετούν τέτοιες συμπεριφορές.
Υπάρχει και το άλλο δίλημμα, εάν είμαστε υπέρ της πορείας τρακτέρ στο κέντρο της Αθήνας. Μα, είναι πραγματικά αυτό σοβαρό και υπεύθυνο δίλημμα; Δηλαδή, η Κυβέρνηση πιστεύει ότι υπάρχουν κόμματα εδώ μέσα στη Βουλή, που θα ήθελαν να καταληφθεί το κέντρο της Αθήνας από τα τρακτέρ των Κρητών αγροτών; Δεν θα είμαστε σοβαροί, εάν έτσι με αυτήν τη λογική ασκούμε την εξουσία την οποία έχουμε, εάν αυτή η εκτελεστική εξουσία έτσι σκέπτεται.
Εγώ και πάλι διστάζω. Πρέπει, όμως, να εξεταστεί. Μου είπε, όμως, η κυρία Σκραφνάκη ότι άκουσε η ίδια τον αξιωματικό, κύριε Υφυπουργέ, που έριξε τα χημικά σε απόσταση ελάχιστη, ώστε να πάψει να βλέπει ο οδηγός που οδηγούσε το τρακτέρ, πού θα οδηγείτο. Άκουσε τον αξιωματικό, κύριε Υπουργέ, όταν όλοι οι Βουλευτές που ήταν εκεί, ο Νομάρχης, οι πάντες έλεγαν «μην ρίξετε χημικά», να λέει «έχω εντολή από το Υπουργείο». Λέω Υπουργείο και δεν αναφέρω κάτι πιο συγκεκριμένο, όπως μου ανέφερε η κυρία Σκραφνάκη. Όμως, νομίζω ότι οφείλετε να διερευνήσετε. Διότι, εάν από κάποιο γραφείο δίνουμε εντολή, χωρίς να έχουμε άμεση εποπτεία, «ρίξτε δακρυγόνα, ρίξτε χημικά», τότε καταλαβαίνετε τι μπορεί να συμβεί.
Ακούστε, κύριοι συνάδελφοι. Όπως ξέρετε, με τις κινητοποιήσεις των μαθητών των σχολείων σε διάφορες πόλεις της χώρας υπήρξαν και αντίστοιχα γεγονότα στη Λάρισα. Είναι έντεκα ανήλικοι. Ο πατέρας ενός εξ αυτών, ο κ. Γιώργος Παπανικολάου, έχει στείλει –υποθέτω, όχι μόνο σε εμένα, αλλά σε πολλούς συναδέλφους- ένα κείμενο με συγκεκριμένες καταγγελίες. Διαβάζω: «Κατηγορούνται οι ανήλικοι αυτοί μαθητές» –δηλαδή μιλάμε για δεκατεσσάρων, δεκαπέντε και δεκαέξι χρονών παιδιά- «ότι συγκρότησαν οργάνωση που λειτουργούσε με κατανεμημένους ρόλους, με διαρκή λειτουργία προς τα έξω, που επεδίωκε τη διάπραξη εμπρησμών και παραβάσεων, σχετικά με τις εκρηκτικές ύλες. Υπόταξαν τα βούλησή τους στη βούληση εγκληματικής οργάνωσης, συναποτελούσαν μία ενιαία μονάδα που συσκέπτονταν και συναποφάσιζαν. Για τις πράξεις τους χρησιμοποιούσαν πέτρες, βόμβες, μπουκάλια και λοστούς και έφεραν μαζί τους καδρόνια και μεταλλικά αντικείμενα. Εξαπέλυαν συγκροτημένες ομαδικές επιθέσεις» κ.λπ.
Εδώ είμαστε πάρα πολλοί δικηγόροι. Μα, είναι σοβαρό αυτό το κατηγορητήριο, χωρίς να εξατομικεύεις και να εξειδικεύεις, χωρίς να ταυτοποιείς πρόσωπο και πράξη; Μα, ούτε στις πλέον ανώμαλες περιόδους της ζωής αυτής της χώρας δεν υπήρξε τέτοιου είδους κατηγορητήριο, το οποίο δυστυχώς για μεν τα υποτιθέμενα στοιχεία, πραγματικά ή όχι, δεν θα το ελέγξω. Το υλικό δόθηκε από την Αστυνομία, αλλά η εντολή για τη σύνταξη αυτού του κατηγορητηρίου δόθηκε από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Διότι δεν είναι το κατηγορητήριο της Αστυνομίας, το κατηγορητήριο της εισαγγελικής αρχής είναι.
Αυτά όλα εμένα με ανησυχούν και υποθέτω ότι ανησυχούν και εσάς έστω και αν από κακώς νοούμενο κομματικό καθήκον εκφράζεσθε διαφορετικά.
Όπως, από κακώς νοούμενο κομματικό καθήκον δεν ήλθατε αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, να ασκήσετε το καθήκον σας, την εντολή που σας έδωσε ο λαός να ψηφίζετε κατά συνείδηση στη Βουλή των Ελλήνων. Σε μία μυστική ψηφοφορία ανεχθήκατε την απαγόρευση, μαζί με την ύβρη προφανώς, ότι δεν σας εμπιστεύεται ο ασκών την «ενός ανδρός αρχή» –στην ουσία, άλλο τι λένε οι τύποι- με το περιβάλλον του, γνωστό καλύτερα σε σας από εμένα.
Αυτά όλα σημαίνουν κατολίσθηση, προβλήματα της ίδιας της δημοκρατίας μας. Από κει και πέρα δεν διορθώνονται με το να κάνουμε, ας πούμε, έναν εκλογικό νόμο που θα κυβερνά ένα κόμμα που μπορεί να πάρει και το 25%.
Ο Μπους κυβερνούσε την Αμερική και όλο τον κόσμο με το 25% του εκλογικού σώματος. Χωρίς πραγματικά δημοκρατική νομιμοποίηση, χωρίς κοινωνικές και πολιτικές συναινέσεις και συνθέσεις, ο τόπος αυτός δεν πρόκειται να πάει μπροστά. Θα πηγαίνει ολοταχώς πίσω.
Αυτή η πρόταση που υπέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ και που δεχόμεθα όλα τα κόμματα της Αντιπολιτεύσεως, είναι μια ευκαιρία. Εγώ θα έλεγα κύριε Γιαννέλη –και έχετε λίγο δίκιο εδώ, σχετικά με τη λειτουργία των επιτροπών- να αποφασίσουμε αυτή η επιτροπή να συγκροτηθεί και να λειτουργήσει σύμφωνα με τον Κανονισμό χωρίς ανακοινώσεις, χωρίς διαρροές. Να είναι ολιγομελέστατη -μπορεί να είναι με εννέα άτομα όλα και όλα- και να δούμε σε βάθος τα προβλήματα της Ελληνικής Αστυνομίας, γιατί είναι προβλήματα όχι απλώς εργαζομένων, όχι απλώς υπηρεσιών, είναι προβλήματα της ίδιας της δημοκρατίας.
Επίσης προβλήματα της δημοκρατίας είναι και τα προβλήματα της ελληνικής δικαιοσύνης. Για πολλοστή φορά σας το τονίζω αυτό. Πάντοτε, με όλες τις κυβερνήσεις εμφανίζονται πρόθυμοι μέσα στην κρατική μηχανή και στη δικαιοσύνη –επίορκοι φυσικά- να υπηρετήσουν κομματικές σκοπιμότητες. Αυτό το έχει πληρώσει και η Νέα Δημοκρατία στο παρελθόν και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επίσης, αλλά επιτέλους, επαναλαμβάνω, είμαστε στον 21ο αιώνα και κάποτε πρέπει να τελειώσει αυτή η ιστορία.
Κύριε Ζώη θα σας παρακαλέσω να δώσετε στον κύριο Υπουργό αυτό το τεύχος του Πυροσβεστικού Σώματος, όπου φέρεται ουσιαστικά ο λόγος για τον οποίο αποστρατεύσατε έναν αντιστράτηγο του Πυροσβεστικού Σώματος. Αν θέλετε πάρτε το, διότι προφανώς δεν ανήκε στην παράταξή σας.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: (παρέμβαση)
Μία φράση μόνο διότι ο κ. Βορίδης προφανώς δεν αντελήφθη. Αυτό που διάβασα, το κατηγορητήριο, είπα ότι αφορά ανήλικα παιδιά και ότι στοιχειοθετεί αδικήματα που προβλέπονται από το νόμο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, που σημαίνει ότι εάν ευσταθήσουν οι κατηγορίες αυτές, τουλάχιστον δέκα ετών κάθειρξη. Αυτό λέει ο νόμος.
Εγώ πιστεύω ότι αντί να εξατομικευτούν οι πράξεις οποιουδήποτε και να οδηγηθούν στο δικαστήριο ανηλίκων ή οπουδήποτε τέλος πάντων, το να γενικεύεται, δηλαδή, το να λες για τόσα άτομα ότι έχουν βόμβες μολότοφ, ότι έχουν όλοι –όχι ο ένας έχει βόμβα μολότοφ, ο άλλος κάτι άλλο- ώστε να συγκροτείται η έννοια της εγκληματικής οργάνωσης σύμφωνα με το νόμο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας είναι μέγιστο λάθος. Τουλάχιστον ας το αντιληφθούμε έτσι.
