Μας αιχμαλώτισανμας έριξαν στη φυλακήεμένα μέσα στα τείχηεσένα έξω απ΄τα τείχηΑσήμαντη υπόθεση η δική μαςΤο χειρότερο είναινα κουβαλάει ο άνθρωπος τη φυλακή μέσα του:συνειδητά, ασύνειδα…Έτσι κατάντησαν τους περισσότερους ανθρώπους,τίμιους, καλούς, προκομένους ανθρώπους…Ναζίμ Χικμέτ
Κοντά στον ένα μήνα φυλακή και καλά κρατώ, διότι μέσα σε όλα τα αίσχη που έχουν κάνει εκείνοι, όλοι εκείνοι οι κοινωνικοί αποκοιμιστές του κράτους, εμάς μας έχει κάνει καλό με το να είμαστε εδώ πιο δυνατοί με μόνη δύναμη, όπως μου λέει καθημερινά ένας φίλος, την καρδιά, το μυαλό και την αλληλεγγύη -ώστε να φωνάζουμε για τα δικαιώματα μας και να αντιστεκόμαστε.
Όσο κι αν δεν είμαι εγώ ο πιο κατάλληλος να μιλήσω για την φυλακή, μιας και η διαδρομή μου εδώ μέχρι τώρα είναι μικρή, ωστόσο έντονη, διαπιστώνω ότι ο όρος σωφρονιστικό ίδρυμα, αν όχι αστείος είναι το λιγότερο ατυχής. Χρησιμοποιώντας τον τίτλο αυτό υποτιμάμε τους εαυτούς μας και τους ίδιους τους φυλακισμένους, ενώ εξωραίζουμε αυτό το μνημείο δειλίας και υποκρισίας της καταστολής. Πώς μπορεί αυτό το τεχνητό περιβάλλον, το οποίο απομονώνει τον άνθρωπο, του τσακίζει κάθε ανάγκη για δημιουργία, τον απομακρύνει ακόμα και από τους δικούς του ανθρώπους και τον κάνει όλο και λιγότερο ταιριαστό στην κοινωνία, να τον βελτιώσει και να τον εντάξει; Ντροπή.