Άρχισε η αφισοκόλληση για τη συζήτηση γύρω από το Ασφαλιστικό

Ξεκινήσαμε τη αφισοκόλληση για την εκδήλωση - συζήτηση της ερχόμενης Παρασκευής γύρω από το Ασφαλιστικό. Ελπίζουμε να ανταποκριθεί ο κόσμος της γειτονιάς μας. Εναπόκειται και σε μας να φτάσει παντού η πρωτοβουλία για αυτή τη συζήτηση. Το θέμα είναι σοβαρό και μας αφορά όλους. Και πιο πολύ από όλους τις νεότερες γενιές.

Έξω από τα σχολεία των Σεπολίων (62-146-128 Δημοτικά-53 και 54 Γυμνάσιο-Λύκειο) είναι ήδη η αφισούλα κάλεσμα. Και σήμερα το απόγευμα εκατό και πλέον ανακοινώσεις θα απλωθούν  σε όλη την ευρύτερη περιοχή και σε τόπους δουλειάς. Πρέπει να έχιε κόσμος την Παρασκευή στις 7 μ.μ. στα 144-163 Δημοτικά που γίνεται η εκδήλωση.

Αφιερωμένο στους απογόνους των Ταγμάτων Ασφαλείας χρυσαυγίτες.

Ο τόπος της εκτέλεσης στα Καλάβρυτα. Το μνημείο που έστεισαν και υπάρχει σήμερα στο χώρο.

Μνήμες, μνήμες σκληρές... Να μην ξεχνάμε τις πιο σκληρές ώρες της Ελλάδας γιατί όπως προχθές, θα τις ξαναβρίσκουμε μπροστά μας...

Ναζί δίνουν τη χαριστική βολή στους πατριώτες που πριν λίγο εκτέλεσαν. Φωτογραφία - ντοκουμέντο εποχής...

Ας πάνε στα Καλάβρυτα να "διαδηλώσουν", με τους χαιρετισμούς τους, το βάδισμα της χήνας, με τα σύμβολά τους. Να πάνε εκεί, αν έχουν τα κότσια, να πουν, όπως συνηθίζουν, ότι την ιστορία την έγραψαν οι νικητές και ότι όλα αυτά είναι προπαγάνδα.
Να δούμε τότε πως θα αντιδράσουν οι κάτοικοι που με κάποιους από αυτούς μίλησα την Κυριακή που βρέθηκα εκεί. Να μη σας πω τι έλεγαν!
Τοτε εμείς τι θα κάνουμε; Θα υπερασπιστούμε το δημοκρατικό δικαίωμά τους να "διαδηλώνουν"; Θα καταδικάσουμε τη βία;

«Ο Νίκος Φερλελής, ένας από τους επιζήσαντες αφηγείται: "Εκεί που καθόμασταν στη λάκκα [το μέρος που είχαν συγκεντρώσει τους άντρες] όλοι οι άντρες, μας έκαναν νόημα να σηκωθούμε. Και μόλις έπεσαν οι φωτοβολίδες, άρχισαν να μας "θερίζουν" με τα μυδράλλια. Όταν πέσαμε όλοι, πλησίασαν οι Γερμανοί με τα πόδια να βουλιάζουν στο αίμα και σ' έναν-έναν έδιναν τη χαριστική βολή. Εγώ είχα μείνει ζωντανός. Δυο αδέρφια ακόμα και κάποιοι άλλοι δίπλα μου. Μιαμιάμισυ ώρα είχε κρατήσει η εκτέλεση κι άλλες δυο και περισσότερο η χαριστική βολή. Είχα ένα γείτονα που ζούσε ακόμα και μου λέει: έρχεται η σειρά μας. Εμένα είχε πιαστεί, η αναπνoή και δεν μπορούσα να μιλήσω. Φτάνoυν σε μας, δίνουν δυo πιστoλιές στο γείτονά μου, στο κεφάλι - τον αποτέλειωσαν. Πετάχτηκαν τα αίματά του απάνω μου. Εμένα, όπως είχα το χέρι στο κεφάλι, μου δίνουν μια πιστολιά, η σφαίρα τρύπησε το χέρι μου και με λάβωσε στο μέτωπο. Λέω - πάλι τη γλύτωσα. Δεν πέθανα. Μετά από καμιά δεκαριά λεπτά, έρχεται άλλος, με γραπώνει απ' το γιακά, μου γυρίζει το πρόσωπο και μου δίνει άλλη μια πιστολιά. Να εδώ, στην κoρφή. Έμεινα για λίγο αναίσθητος. Είχα μουδιάσει ολόκληρος. Τέλος φύγανε. Ανασηκώθηχα τότε ανάμεσα στους σκοτωμένους, κοιτάω και βλέπω από κείνο το δρομάκι εκεί ερχόταν η μάνα μου. Μου λέει - πού είναι οι άλλοι; Είχα άλλα δυο αδέρφια, το Βασίλη και τον Κίμωνα. Bρήκαμε τον έναν, ύστερα και τον άλλον σκοτωμένους. Έφυγα από κει, και θυμάμαι πάταγα μέσ' στο αίμα και το πόδι μου βούλιαζε ως το γόνα. Το αίμα κύλαγε ποτάμι, είχε φτάσει ως κάτω στο δρόμο ... »

Ηταν Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου του 1943, όταν πρωί - πρωί τα γερμανικά στρατεύματα, πλαισιούμενα από γερμανοντυμένους Ελληνες των Ταγμάτων Ασφαλείας, μπήκαν πάνοπλα στα Καλάβρυτα. Δεν ήταν η πρώτη φορά που οι Καλαβρυτινοί έβλεπαν Γερμανούς στην πόλη τους. Και πριν τρεις περίπου μήνες το ίδιο είχε συμβεί. Ομως τώρα ένας ανεξήγητος φόβος τους συγκλόνιζε. Ισως γιατί, φεύγοντας οι Γερμανοί την προηγούμενη φορά, είχαν απειλήσει ότι θα κατέστρεφαν την πόλη στην περίπτωση που οι κάτοικοί της ενίσχυαν του αντάρτες. Ισως ακόμη, γιατί οι αντάρτες κρατούσαν Γερμανούς αιχμαλώτους κι υπήρχε κίνδυνος αντιποίνων από τους κατακτητές. Ισως... Αλλά δεν ήταν μόνο τα «ίσως», που βάραιναν την ατμόσφαιρα. Τούτη τη φορά οι ναζί ήταν πιο απειλητικοί στην έκφραση, πιο απρόσιτοι, πιο ψυχροί στις κινήσεις. Η παρουσία τους και μόνο έφερνε την αίσθηση του θανάτου.
Η πρώτη κίνηση των Καλαβρυτινών ήταν να θερμάνουν κάπως το κλίμα, να πλησιάσουν και να διαγνώσουν τις προθέσεις του εχθρού. Δημιούργησαν, λοιπόν, στα βιαστικά μια επιτροπή επισήμων για την υποδοχή των Γερμανών: ήταν ο πρόεδρος του Κοινοτικού Συμβουλίου Χρ. Παπανδρέου, ο γυμνασιάρχης Αντ. Οικονόμου, ο καθηγητής γυμνασίου Α. Δημόπουλος, ο Αρχιμανδρίτης Δωρόθεος, ο επιθεωρητής των δημοτικών σχολείων Θ. Παπαβασιλείου, ο διευθυντής του υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος Μήτσος Σαμψαρέλος και ορισμένοι άλλοι, αντιπρόσωποι κοινωνικών ομάδων.
Στους Γερμανούς απευθύνθηκε ο Θ. Παπαβασιλείου που ήξερε τα γερμανικά και τους δήλωσε πως ο λαός των Καλαβρύτων ήταν φιλήσυχος, φιλειρηνικός και νομοταγής αλλά και «ευτυχής» που δεχόταν ξανά στην πόλη του το γερμανικό στρατό.
Ο Γερμανός διοικητής θέλησε να καθησυχάσει τους φοβισμένους κατοίκους. Ανέβηκε σ' ένα μπαλκόνι, του Ανδρέα Αντωνακόπουλου, κι άρχισε να μιλάει. Ο Παπαβασιλείου μετέφραζε:
«Οι κάτοικοι -είπε- δεν πρέπει να φοβούνται. Να ησυχάστε πρώτα εσείς και να βοηθήσετε κι εμάς να ησυχάσουμε. Να παραδώσετε, αν έχετε, όπλα και πολεμικό υλικό. Εμείς καταδιώκουμε μόνο αντάρτες. Εσείς, εφ' όσον είστε φιλήσυχοι και φιλόνομοι, δεν πρέπει να φοβάστε. Επειδή βγαίνουν περίπολα δεν πρέπει να κυκλοφορείτε πέραν της 16.00 ώρας. Από την πόλη επίσης δε θα βγείτε, διότι, όποιος επιχειρήσει κάτι τέτοιο, θα θεωρηθεί ως αντάρτης και αμέσως θα θανατώνεται. Να μας υποδείξετε, πού κρύβονται οι αντάρτες να τους τιμωρήσουμε. Εμείς τους αθώους δεν τους πειράζουμε καθόλου».
Ο Γερμανός διοικητής ζήτησε ακόμη έναν κατάλογο με τα ονόματα των οικογενειών που είχαν μέλη τους αντάρτες.
Οι Καλαβρυτινοί που, μάλλον, πίστεψαν στα λόγια του Γερμανού διοικητή ότι δεν κινδύνευαν, θέλησαν να φανούν συνεργάσιμοι με την ελπίδα πως θα γλίτωναν την πόλη τους. Έτσι παρέδωσαν τον κατάλογο που τους ζήτησε. Πρώτο - πρώτο φιγουράριζε το όνομα της οικογένειας του Χρ. Παπανδρέου, που είχε δυο γιους στην Αντίσταση, τον έναν αντάρτη του ΕΛΑΣ και τον άλλο στο περιφερειακό Συμβούλιο της ΕΠΟΝ. «Υπάρχουν κι άλλοι παρτιζάνοι», ήταν η απάντηση του διοικητή που ο κατάλογος του φάνηκε μικρός. «Είσαστε όλοι παρτιζάνοι!». Αυτή η διαπίστωση έμοιαζε περισσότερο σαν απειλή. Σε λίγο ήρθαν και οι αποδείξεις.
Οι Γερμανοί πήγαν στο ξενοδοχείο «Χελμός», το οποίο οι αντάρτες είχαν χρησιμοποιήσει ως νοσοκομείο της Αντίστασης και το έκαψαν. Στη συνέχεια στράφηκαν προς τα σπίτια των οικογενειών που είχαν μέλη τους στην Αντίσταση. «Η επιλεκτική πυρπόληση σπιτιών -γράφει ο Κακογιάννης- ήταν το δεύτερο μεγάλο τέχνασμα εξαπάτησης που χρησιμοποίησαν οι ναζί στα Καλάβρυτα. Ενας τέτοιος ελιγμός εύκολα έδινε την εντύπωση ότι οι "λογικοί" Γερμανοί ήταν ικανοποιημένοι, τιμωρώντας μόνο τις οικογένειες όσων είχαν μέλη επίσημα αναμεμειγμένα στην Αντίσταση. Αρα η υπόλοιπη πόλη δεν έπρεπε να ανησυχεί για τίποτα και η ζωή μπορούσε να συνεχιστεί ομαλά».
Στην πραγματικότητα, βέβαια, επρόκειτο για τον πρόλογο της καταστροφής αλλά πριν αναφερθούμε σ' αυτήν ας γυρίσουμε λίγο πίσω και ας δούμε πώς ξετυλίχτηκε η «επιχείρηση Καλάβρυτα» από την αρχή, και κυρίως γιατί χρειάστηκε μια τέτοια επιχείρηση στό γερμανικό στρατό.
Στις 8 Σεπτεμβρίου του 1943 ο φασιστικός άξονας δέχτηκε ένα ισχυρότατο πλήγμα. Ολόκληρη η Ευρώπη μάθαινε από τις συχνότητες του BBC, μέσω ενός μαγνητοφωνημένου ραδιοφωνικού μηνύματος του αρχιστράτηγου των συμμαχικών δυνάμεων στρατηγού Ντουάιτ Ντ. Αϊζενχάουερ ότι η ιταλική κυβέρνηση παρέδωσε άνευ όρων τις στρατιωτικές της δυνάμεις. Η ιταλική συνθηκολόγηση που είχε γίνει από τις 3 Σεπτεμβρίου του 1943, όταν η 8η αγγλική στρατιά του Μοντγκόμερι πέρασε το στενό πορθμό της Μεσσήνης από τη Σικελία κι αποβιβάστηκε στη μύτη της ιταλικής μπότας, αλλά κρατήθηκε -για ευνόητους λόγους- μυστική, υποχρέωσε τη Γερμανία να αναλάβει τον πλήρη έλεγχο των κατεχόμενων χωρών, όπου μέχρι εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν και ιταλικά στρατεύματα. Αυτό ακριβώς έγινε και στην Ελλάδα.
Πέραν, όμως, της αντικαταστάσεως των ιταλικών δυνάμεων κατοχής με γερμανικές, οι ναζί, ειδικά, για την Ελλάδα πήραν επιπλέον μέτρα, τα οποία οφείλονταν στους φόβους που είχαν πως μετά τη συμμαχική απόβαση στην Ιταλία θα ακολουθούσε απόβαση και στην Ελλάδα κατά μήκος των ακτών προς το Ιόνιο, συμπεριλαμβανομένης και της Πελοποννήσου. Μια διαταγή του Χίτλερ που διαβίβασε, στις 6/10/1943, ο στρατάρχης Κάιτελ προς τον στρατάρχη Μαξιμίλιαν φον Βάικς, στρατιωτικό διοικητή της Νοτιανατολικής Ευρώπης, αναφέρει χωρίς περιστροφές πως σε περίπτωση απόβασης συμμαχικών δυνάμεων στην Ελλάδα τα γερμανικά στρατεύματα θα πρέπει να καταστρέψουν τα πάντα νότια της γραμμής Κέρκυρας - Μετσόβου - Ολύμπου.
Πριν, όμως, φτάσουν στο σημείο να καταστρέψουν κατ' αυτό τον τρόπο, οι ναζί όφειλαν να ξεμπερδεύουν με την Εθνική Αντίσταση, χτυπώντας αλύπητα όχι μόνο τους αντάρτες αλλά και όσους τους υπέθαλπαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δηλαδή τα χωριά, τις πόλεις και τις κωμοπόλεις, όπου υπήρχαν πολιτικές οργανώσεις Εθνικής Αντίστασης κι όπου συχνά οι αντάρτικες δυνάμεις εύρισκαν καταφύγιο, τροφή, και κάθε είδους υποστήριξη. Μια έκθεση της 117ης γερμανικής Μεραρχίας Κυνηγών (καταδρομών), γραμμένη στα τέλη Νοεμβρίου του 1943 αναφέρεται στην κατάσταση που ήδη έχει διαμορφωθεί στην Πελοπόννησο, σημειώνοντας ανάμεσα σε άλλα: «Ολόκληρη η Πελοπόννησος πρέπει να θεωρείται σήμερα συμμοριτική περιοχή. Οι διαρκείς επιθέσεις δείχνουν ότι κι εκεί όπου υπάρχουν συγκεντρωμένα γερμανικά στρατεύματα, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για ειρηνοποίηση της χώρας. Η ορεινή ενδοχώρα είναι υπό την πλήρη κυριαρχία των συμμοριών. Εκεί αυτές αποτελούν κράτος εν κράτει κι ασκούν απεριόριστα την κομμουνιστική κυβερνητική εξουσία τους...». Ακριβώς στο πλαίσιο αυτών των στρατιωτικών υπολογισμών σχεδιάζεται και η «επιχείρηση Καλάβρυτα», η οποία θεωρείται αναγκαία για τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής που υπολόγιζαν πως στην ευρύτερη περιοχή Καλαβρύτων βρίσκονταν περί τις 5.000 αντάρτες, η ισχυρότερη δηλαδή ανταρτική δύναμη σ' ολόκληρη την Πελοπόννησο.
Η διαταγή για την «επιχείρηση Καλάβρυτα» δόθηκε από τον Χίτλερ και τον στρατάρχη Κάιτελ στις 29/10/1943. Η εκτέλεση της επιχείρησης ανατέθηκε στον διοικητή της 117ης Μεραρχίας αντιστράτηγο Καρλ φον Λεσουίρ. Ο τελευταίος, αφού συγκέντρωσε τις στρατιωτικές δυνάμεις που του ήταν απαραίτητες, στις 25/11/1943, εξέδωσε την υπ. αριθμ.. 1296 διαταγή προς τις μονάδες που θα έπαιρναν μέρος στην επιχείρηση.
Η επιχείρηση ξεκίνησε στις 4/12/1943. Οι δυνάμεις των Γερμανών που πήραν μέρος ξεκίνησαν από την Πάτρα, το Αίγιο, την Τρίπολη, τον Πύργο Ηλείας και από την περιοχή της Κορινθίας.
>Στο διάβα τους τα ναζιστικά στρατεύματα σκορπούσαν το θάνατο. Καίγανε και δολοφονούσαν, αφήνοντας πίσω τους την καταστροφή και την ερήμωση σε κάθε χωριό της περιοχής των Καλαβρύτων από το οποίο έτυχε να περάσουν. «Μεγάλες καταστροφικές επιδόσεις- γράφει ο Κ. Μπρούσαλης- παρουσιάζει η φάλαγγα που ξεκίνησε από το Αίγιο». Ο αριθμός των θυμάτων τους ξεπερνά τα 1.100 άτομα. Στο χωριό Αιγείρα εκτέλεσαν 5 πατριώτες, στην Ανω Ζαχλωρού 12, στα Κλειτωριά και Χανιού 19, στο Σκεπαστό 16, στη Βρώσθαινα 7, στα Ζαχλωρίτικα 14, στην Κερπινή 45, στη Ροδοδάφνη 2, στην Ακράτα, στην Κροκόβη 4, στη Μαμουσιά 5 κ.ο.κ.14. Για να αντιληφθεί ο αναγνώστης το μέγεθος της θηριωδίας που προηγήθηκε του ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων αξίζει να αναφέρουμε τούτο. Στις 8 Δεκεμβρίου του 1943 γερμανικές δυνάμεις έφτασαν στην ιστορική μονή του Μεγάλου Σπηλαίου. Εκεί συνέλαβαν όλους του μοναχούς και μερικούς λαϊκούς, συνολικά 19 άτομα, κι αφού τους μετέφεραν σε μικρή απόσταση από τη Μονή τούς δολοφόνησαν πετώντας τους σε γκρεμό. Μετά από λίγες ημέρες επέστρεψαν στη μονή και την καταλήστευσαν ενώ έβαλαν φωτιά στο ιερό και στον ξενώνα15.
> Ηταν Δευτέρα. Δεν είχε χαράξει ακόμη όταν ακούστηκε να χτυπά με φρενήρη τρόπο η καμπάνα της μητρόπολης. Σε λίγο έφτασε και η διαταγή να συγκεντρωθούν όλοι στο δημοτικό σχολείο. Εκεί χώρισαν τα γυναικόπαιδα από τους άνδρες.
Γύρω στις 9 το πρωί έβγαλαν τους άνδρες, από 14 ετών και πάνω, από το σχολείο και τους οδήγησαν στο χωράφι του δάσκαλου Καπή που απείχε περί τα δέκα λεπτά και τους έζωσαν ολόγυρα με πολυβόλα. Την ίδια ώρα άλλα τμήματα Γερμανών στρατιωτών άρχισαν τη λεηλασία και την καταστροφή της πόλης. Γύρω στο μεσημέρι μια φωτοβολίδα που έπεσε από την πόλη έδωσε το σύνθημα. Τα πολυβόλα άρχισαν να κροταλίζουν κι οι άντρες να πέφτουν νεκροί ο ένας μετά τον άλλον. Πόσοι άραγε σκοτώθηκαν; Κατά μία εκδοχή «υπερχίλιοι», κατά μία άλλη 1.436 άνδρες από 14 έως 80 ετών, δηλαδή το 70,5% του αρσενικού πληθυσμού της πόλης16. Κατάφεραν να σωθούν μόνο 13 άτομα, που καταπλακώθηκαν από τους νεκρούς συμπολίτες τους και θεωρήθηκαν νεκροί από τους ναζί.
Μια διαρκή τραγωδία έζησαν οι γυναίκες. Ηταν αυτές που έμειναν πίσω να θάψουν και να κλάψουν τους νεκρούς τους και πάνω απ' όλα να βρουν το κουράγιο να συνεχίσουν να ζουν.
Στην πόλη οι φλόγες περιζώνουν το δημοτικό σχολείο. Γυναίκες και παιδιά σε αλλοφροσύνη παραβιάζουν τις κλειδωμένες πόρτες ή πηδάνε από τα παράθυρα...
Δεν βλέπουν πουθενά τους άντρες. Αργά το μεσημέρι μαθαίνουν το κακό της μαζικής εκτέλεσης. Ανηφορίζουν την πλαγιά και παγώνουν από το φρικτό θέαμα που αντικρίζουν! Οδυρμός και θρήνος...
Την επόμενη μέρα θρηνώντας απελπισμένα μεταφέρουν τους αγαπημένους νεκρούς σέρνοντάς τους πάνω στις κουβέρτες που εκείνοι είχαν πάρει μαζί τους, κατά τις διαταγές...
Οι αποδεκατισμένες οικογένειες φτιάχνουν πρόχειρα καταλύματα για να μείνουν - είναι και χειμώνας!...
Η πόλη καπνίζει ακόμα από τις φωτιές στα ερείπια. Δυο μέρες κράτησαν οι ταφές. Ατέλειωτες μέρες ο θρήνος...

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ν.

Ανοίγουμε συζήτηση για το Ασφαλιστικό

Την Κυριακή 27/01 η Επιτροπή Πολιτών για τη διάσωση του Ελαιώνα οργάνωσε συγκέντρωση και πορεία

Συγκεντρώθηκαν γύρω στα 200 άτομα, το πρωί της Κυριακής 27/1/08 στο σταθμό του Μετρό του Κεραμεικού, από εκεί πορεύτηκαν μέσα από τα στενά του Βοτανικού προς το χώρο όπου σχεδιάζεται να κατασκευαστεί το γήπεδο του Παναθηναϊκού, δίπλα στο ρέμα του Προφήτη Δανιήλ. Εκεί φυτέψανε συμβολικά μια ελιά, δίνοντας την υπόσχεση ότι θα την προσέχουν και ότι σύντομα ο χώρος θα γεμίσει από δέντρα.

Από όλους εκφράστηκε η αγανάκτηση για τη στάση της πολιτείας και του δήμου, που παραδίδει ένα χώρο που θα μπορούσε να γίνει, χώρος πρασίνου και ανάσας για όλη την Αθήνα, στα μεγαλοσυμφέροντα των ΠΑΕ και του Βωβού. Μάλιστα σε ένα σύνθημα έγινε και λογοπαίγνιο με τα ονόματά τους "Μπάμπης Κακλαμάνης και Νικήτας Βωβός"!

Ο χώρος του ελαιώνα είναι μια τεράστια έκταση που εδώ και πάρα πολλά χρόνια οι διάφορες κυβερνήσεις και δημοτικές αρχές υπόσχονται την ανάπλασή του, χωρίς να έχει γίνει τίποτα ή μάλλον αφέθηκε να καταπατηθεί από μηχανουργία, μεταφορικές εταιρίες κ.λπ. καταστρέφοντάς τον. Απ' ότι φαίνεται πλέον έχει αποφασιστεί η ανάπλασή του!! Αυτό που σχεδιάζουν μάλλον εντάσεται στο γενικότερο σχέδιο για την παρακηφίσια περιοχή, όπου σιγά-σιγά καταργούνται τα εργοστάσια και ξεφυτρώνουν εμπορικά κέντρα και χώροι διασκέδασης τύπου FUN PARK, VILLAGE, κ.λπ.

Ο χώρος του ελαιώνα αφορά τους κατοίκους 4 τουλάχιστον δήμων:Αθήνας, Ρέντη, Αιγάλεω και Περιστέρι.

Καλό θα ήταν η επιτροπή να απευθυνθεί σε αυτούς τους κατοίκους ενημερώνοντάς τους και καλώντας τους να φτιάξουν επιτροπές αγώνα στις γειτονιές τους, μέσα από συνελεύσεις, έτσι ώστε ο αγώνας αυτός να μαζικοποιηθεί και να γίνει αντικείμενο των ίδιων των κατοίκων τωνγύρω περιοχών πρώτα απ' όλα. Γιατί χωρίς αυτούς καμιά επιτροπή από μόνη της δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια της πορείας οι ελάχιστοι κάτοικοι ξαφνιάστηκαν, αλλά και επιδοκίμαζαν τους διαδηλωτές. Κάποιοι μάλιστα παραπονέθηκαν ότι δεν ήξεραν τίποτα για την πορεία. Είχαν δίκιο γιατί η αφίσα καλούσε σε ραντεβού στις 12:00 στο σταθμό και για συζήτηση στη Γεωπονική. Άλλωστε η διάθεση να παλευτεί το θέμα αυτό φάνηκε και από την προσέλευση περισσότερου κόσμου στη σχολή, που και εκεί ακούστηκαν παράπονα για τη μη ενημέρωση.

Μετά τη δεντροφύτευση, λοιπόν, η πορεία κατέληξε στη Γεωπονική, όπου ακολούθησε ημερίδα.

Μην πληρώνεται διόδια στην εθνική οδό Αθηνών Πατρών Κορίνθου

Τους ασκούς του Αιόλου άνοιξε το θέμα της κάκιστης κατάστασης που βρίσκεται η Νέα Εθνική Οδός Πατρών Κορίνθου, σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος διέλευσης, που καλούνται να πληρώσουν μόνο οι Έλληνες οδηγοί!
Αυτή την αποκάλυψη έκανε χτες ο Νομάρχης Αχαΐας Δημήτρης Κατσικόπουλος, ο οποίος, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι οι τουρίστες που έρχονται από την Πάτρα με κατεύθυνση την Αθήνα, δεν πληρώνουν διόδια, καθώς υπάρχει Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία, δεν επιβάλλεται κόστος διέλευσης, όταν δεν πληρούνται οι όροι ασφαλείας που έχουν θεσπιστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση!
«Καλούμε τον κόσμο να μην πληρώνει τα διόδια για να χρησιμοποιεί αυτό τον δρόμο. Οι ξένοι, δεν πληρώνουν βάσει νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς ο δρόμος αυτός δεν πληροί καμία προδιαγραφή για Εθνικό οδικό δίκτυο. Μόνο όσοι τρώνε κουτόχορτο, πληρώνουν για να σκοτωθούν», δήλωσε φανερά φορτισμένος ο κ. Κατσικόπουλος, ο οποίος συμπλήρωσε ότι και όσοι περνούν χωρίς να πληρώσουν, δεν αντιμετωπίζουν καμία κύρωση: «Ακόμα και αν ο οποιοσδήποτε οδηγός περάσει χωρίς να πληρώσει, τον αφήνουν χωρίς να του κάνουν τίποτα. Και αυτό για να μην ανοίξει το θέμα, επειδή το γνωρίζουνε», είπε ο κ. Κατσικόπουλος.
Τα έσοδα από τα Διόδια της Πατρών Κορίνθου, όπως αναφέρουν εκτιμήσεις ειδικών, ανέρχονται καθημερινά σε 80.000 ευρώ, καθώς το κόμιστρο που καλούνται να πληρώσουν οι οδηγοί που χρησιμοποιούν τον συγκεκριμένο δρόμο είναι από τα υψηλότερα στη χώρα, καθώς αγγίζει τα 2,5 ευρώ και παρά το μεγάλο αυτό ποσό, περίπου 100 χιλιόμετρα του δρόμου από την Πάτρα μέχρι την Κόρινθο, δεν έχει φωτισμό το βράδυ, ενώ περίπου τόσα είναι και τα χιλιόμετρα χωρίς διαχωριστική νησίδα, την στιγμή που η συνολική απόσταση των δυο πόλεων είναι μόλις 150 χιλιόμετρα.

Τα Δ.Σ. των Συλλόγων Γονέων των 146 και 62 δημοτικών σχολείων έκοψαν πίτα!

Ετοιμοι να κόψουν την πίτα τους τα προεδρεία των δύο Συλλόγων Γονέων...


Στον ειδικό γραμματέα του 146, Νίκο Λεκό, έπεσε το φλουρί...

Αρκετά πρωτότυπα, πέρα και έξω από τα όρια του σχολείου, σε μια κοινωνική συναναστροφή από αυτές που έχουμε ανάγκη, οι γονείς που συμμετέχουν στα Διοικητικά Συμβούλια των Συλλόγων Γονέων, δύο σχολείων στα Σεπόλια, των 146 - 62, έκοψαν την πίτα τους χθες βράδυ στην ταβέρνα «Η Γωνιά του Πλάτωνα». Μαζευτήκαμε καμιά 15αριά άνθρωποι, ήρθαν και... ενισχύσεις φίλοι από σχολεία με τα οποία έχουμε συνεργασία και περάσαμε μια πολύ όμορφη βραδιά.

Την πίτα έκοψε ο πρόεδρος του Συλλόγου του 146 Άγγελος Χονδρορίζος μαζί με την αντιπρόεδρο του Συλλόγου του 62 Ρούλα Θεοφάνους. Για την ιστορία, το φλουρί έπεσε στον ειδικό γραμματέα του 146 Νίκο Λεκό. Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά που κράτησε με γέλιο, με τραγούδια, με ανέκδοτα που απογείωσαν την παρέα, ως τις 2.30 τα ξημερώματα...

Λίγη ανθρωπιά για τους μετανάστες...

Ζουν ανάμεσά μας. Δουλεύουν σε μας για ένα κομμάτι ψωμί. Ονειρεύονται να γυρίσουν μια μέρα στον τόπο τους με δυο φράγκα στη τσέπη, να κάνουν μια νέα αρχή. Κι αντί γι' αυτό στην Ελλάδα του 2008 αντιμετωπίζουν τη χλεύη, το κυνηγητό, έναν άκρατο ρατσισμό που δεν μας τιμάει καθόλου σαν λαό. και κάποια στιγμή αυτοί οι άνθρωποι ξεσπούν. Το πανό τους στα ελληνικά για να το διαβάσουμε εμείς οι Ελληναράδες το πρόβλημά τους. προχθεσινή φωτογραφία που πρέπει να μας προβληματίσει, τουλάχιστον...


Γκρεμίζουν τις παράγκες στον καταυλισμό που έμεναν οι Αφγανοί λαθρομετανάστες στην Πάτρα. Προφανώς συνεργεία από ένα κράτος που «ευαισθητοποιήθηκε» στις καταγγελίες «φιλήσυχων» πολιτών που ένοιωθαν να υποβαθμίζεται η περιοχή τους. Χάθηκε η τσίπα, η ντροπή. Θα μπορούσε να συμβεί δίπλα μας... Από μας εξαρτάται. Όσο δε βγάζουμε τις παντόφλες μας, όσο δεν ξεβολευόμαστε από το ζεστό σαλονάκι μας, αυτά θα συμβαίνουν γύρω μας. Και μεις αντί να αντιδρούμε θα καθόμαστε να... σχολιάζουμε παθητικά.

Συντακτική Επιτροπή για τα «Μηνύματα»
σήμερα το απόγευμα στις 7.30 στα 144-163
Και μετά τα Δ.Σ. των Συλλόγων Γονέων των 62-146
θα κόψουν την πίτα τους στη «Γωνιά του Πλάτωνα»
Απόψε στις 7.30 μ.μ. μαζευόμαστε στα 144-163 Δημοτικά Σχολεία για το νέο τεύχος του «Μηνύματος για όλους» αλλά και για να συζητήσουμε τις κινήσεις που θα κάνουμε σε επίπεδο γειτονιάς. Επειδή ξέρουμε ήδη τι θα γράψουμε από την προηγούμενη Παρασκευή, θα είμαστε σύντομοι...
Έτσι κι αλλιώς στις εννέα έχουμε κανονίσει τα Δ.Σ. των Συλλόγων Γονέων των 62-146 να κόψουν την πίτα τους στη «Γωνιά του Πλάτωνα». Και μετά θα ακολουθήσει δείπνο... εργασίας. Από αυτά που ξέρουν να κάνουν τα δύο σχολεία.
Και οι δύο εκδηλώσεις είναι ανοιχτές σε όποιον θέλει. Στην πρώτη θα βοηθήσει στην καλύτερη δουλειά και τον προγραμματισμό. Στη δεύτερη χαρά μας θα είναι. Έτσι κι αλλιώς το τραπέζι που θα ακολουθήσει είναι ρεφενέ. Η καλή παρέα μετράει...

Παιδικά κινητά με πλήκτρα μαμά, μπαμπά

Το διαβάσαμε στην «Καθημερινή» χθες, μας τρόμαξε και γι' αυτό το βάζουμε στο blog μπας και... τρομάξουμε κι άλλους και αντιδράσουμε όλοι μαζί:
«Θέλουμε εσείς και τα παιδιά σας να είστε πάντα σε επαφή και πάντα ασφαλείς». Με αυτό το μήνυμα, η ισπανική εταιρεία παιχνιδιών Imaginarium -με τέσσερα καταστήματα στην Ελλάδα- διαφημίζει το νέο της προϊόν: ένα κινητό τηλέφωνο για παιδιά ηλικίας 4 έως 8 ετών!
Η σχετική καταχώρηση περιλαμβάνεται και στο φυλλάδιο που διατίθεται στα ελληνικά καταστήματα, ωστόσο, όπως διευκρινίστηκε στην «Κ», το προϊόν, με την επωνυμία Μο1, δεν κυκλοφορεί στη χώρα μας. «Γνωρίζουμε ότι η ελληνική οικογένεια δεν είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο, καθώς υπάρχει ανησυχία για τις πιθανές επιπτώσεις», ήταν η επίσημη απάντηση της εταιρείας. Ενδιαφέρον πάντως είναι ότι σε ερώτηση «καταναλωτή», η απάντηση από τα καταστήματα είναι ότι «δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα, διότι δεν υπάρχει ακόμα σύμβαση με εταιρεία κινητής τηλεφωνίας».
Η συσκευή, η οποία διαθέτει δύο πλήκτρα για απευθείας κλήση στο «μπαμπά» και τη «μαμά», καθώς και τη δυνατότητα περιορισμού των εξερχομένων από τους γονείς, διατίθεται σε πολλές άλλες χώρες, έχοντας σε αρκετές περιπτώσεις ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από ενώσεις καταναλωτών. Η τιμή του κυμαίνεται μεταξύ 65-100 ευρώ.
Παιδικά κινητά, πάντως, προμηθεύονται οι Ελληνες γονείς μέχρι στιγμής μέσω ίντερνετ (π.χ. το. childcare, που διατίθεται από την position24, προς 389 ευρώ), τα οποία συνήθως διαθέτουν και σύστημα GPS «για να γνωρίζετε πάντα πού βρίσκεται το παιδί σας!»
Ηταν αναμενόμενο ότι η βιομηχανία της κινητής τηλεφωνίας θα έστρεφε τις κεραίες της προς το καταναλωτικό αυτό κοινό. Ηδη άλλωστε, η μέση ηλικία έναρξης της χρήσης κινητού έχει φθάσει τα 8 χρόνια. «Είναι τελείως τρελό. Θεωρώ ότι είναι 100% λάθος να αφήνουμε παιδιά 4 ετών ακόμα και να παίζουν με κινητά, αφού κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι επίδραση έχει η ακτινοβολία σε έναν εγκέφαλο που ακόμα ωριμάζει», λέει στην «Κ» ο αναπληρωτής καθηγητής Νευροχειρουργικής του ΑΠΘ κ. Παναγιώτης Σελβιαρίδης. «Εκτός από το θέμα της υγείας, υπάρχει και η κοινωνική πλευρά. Είναι δυνατόν να εξοικειώνεις το παιδί σου με το κινητό από αυτή την ηλικία;» Η αγορά απαντά καταφατικά.

Απάνθρωποι ακόμα και στα παιδιά

Ιστορίες για... αγρίους. Πόσο άρρωστοι πρέπει να είμαστε για να φερόμαστε έτσι στα παιδιά; Δείτε αυτή την εικόνα που βρήκε έστειλε στο Blog η Γιόλα Αθανασοπούλου.

Ζαχοπουλειάδας το ανάγνωσμα…

 

Το τελευταίο διάστημα έχουμε γίνει μάρτυρες (για άλλη μια φορά) ενός «σκανδάλου» που περιλαμβάνει τα πάντα. Από ερωτικά παραστρατήματα, γυρισμένα σε DVD, κυβερνητικού στελέχους, απόπειρες αυτοκτονίας, μίζες, μέχρι καυγάδες εκδοτικών συμφερόντων, αλληλοκαρφώματα κυβερνητικών στελεχών (νυν και πρώην) και αποκαλύψεις για απαξίωση του πολιτισμού από το ίδιο του το υπουργείο Πολιτισμού. Παράλληλα ρέει και άφθονο χρήμα (από αυτό που κατά τα άλλα δεν υπάρχει!) δεξιά και αριστερά, με νούμερα που εμείς οι πληβείοι ούτε στα καλύτερά μας όνειρα δεν θα μπορούσαμε να δούμε.

Εκπληξη; Πρωτοφανές; Όχι! Τα τελευταία είκοσι τουλάχιστον χρόνια κάθε τρεις και λίγο αποκαλύπτονται σκάνδαλα και σκανδαλάκια στην πολιτική ζωή (και όχι μόνο) που επιβεβαιώνουν ότι η σήψη έχει πάρει διαστάσεις καθολικότητας.

Η άνεση με την οποία οι άνθρωποι της εξουσίας, περνώντας από την αρπαχτή και τη ρεμούλα σε κυβερνητικές θέσεις στην αντιπολίτευση και το αντίστροφο, χωρίς να νοιώθουν την ανάγκη για μια στοιχειώδη κάλυψη, είναι ενδεικτική της έκτασης που έχει λάβει η σαπίλα του συστήματος.

Τι δεν γνωρίζαμε από όλα αυτά; Για τους στημένους διαγωνισμούς; Ότι οι «πυλώνες» της δημοκρατίας τρέφονται από τις μίζες και τους ειδικούς λογαριασμους; Ότι όπως κάποτε τσιμεντώθηκε ο ιστορικός χώρος του Μαραθώνα για χάρη των συμφερόντων που εμπλέκονταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, έτσι και τώρα αποχαρακτηρίζονται αρχαιολογικοί χώροι για χάρη κάποιων εργολάβων; Ότι ενώ η δικαιοσύνη και ο νόμος σπεύδει να επιβάλει την τάξη όταν πρόκειται για απεργίες και διαδηλώσεις, όπως πρόσφατα στα λιμάνια, όταν πρόκειται για τα σκάνδαλα όλο και κάποιες καθυστερήσεις θα υπάρχουν, όλο και κάποια στοιχεία θα λείπουν;  

Όλα αυτά αποκαλύφθηκαν από το άλμα στο κενό εκέινου που περιεχόμενο της θητείας του ήταν το χώσιμο του χεριού του στο βάζο με το μέλι; Δεν θα έπρεπε να έχουμε τέτοιες αυταπάτες. Άνθρωποι που έχουν αποδεχτεί τη λογική ότι θα ζήσουν με τη κλοπή και λειτουργούν στη λογική της ακόμη μεγαλύτερης κλοπής του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι, εμείς δηλαδή, δεν έχουν τέτοιες ευαισθησίες.

Εδώ ερχόμαστε στην ουσία του πράγματος. Πότε ξέσπασε το σκάνδαλο αυτό; Σε μια εποχή που «παίζουν» δύσκολα ζητήματα. Και στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό μέτωπο. Βαλκάνια, Κύπρος, Μέση Ανατολή, αγωγοί φυσικού αερίου, άρματα μάχης, σοβαρά ζητήματα που εμπλέκουν τη χώρα μας στους ανταγωνισμούς των μεγάλων δυνάμεων. Εργασιακά, ασφαλιστικό, παιδεία, περιβάλλον, οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις, ζητήματα που πρέπει να προχωρήσουν με ταχύτερους ρυθμούς . Που τα όποια «παραστρατήματα» και «δισταγμοί» του πολιτικού προσωπικού θα πρέπει να καμφθούν. Ποιοί, λοιπόν, έχουν συμφέρον, αλλά και τη δυνατότητα να αποκαλύπτουν σκάνδαλα στο πολύ στενό περιβάλλον του πρωθυπουργού (όχι για πρώτη φορά, μην ξεχνάμε και τις υποκλοπές π.χ.), να πιέζουν για αυτά; Οχι και πολύ μακρινές «ευχαριστίες» πρώην πρωθυπουργού ή προαγγελίες εκλογών, πιέσεις για το θέμα του αγωγού φυσικού αερίου, σε και από ξένους παράγοντες, όπως και δηλώσεις επιφανών οικονομικών παραγόντων εκπροσώπων των «παραγωγικών τάξεων» περί καθυστερήσεων στις μεταρρυθμίσεις, μάλλον δείχνουν ποιοί έχουν συμφέρον να πιέζουν.

Από την άλλη υπάρχει και ένας άλλος παράγοντας που πιέζει ο πιο σοβαρός, που δημιουργεί τους «δισταγμούς». Αυτός δεν είναι άλλος από εμάς. Αυτό που λέμε ο λαϊκός παράγοντας. Που το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα και τα γκάλοπ δείχνουν ότι το πολιτικό σύστημα έχει πρόβλημα, γι' αυτό και το (ξανα)φούντωμα των συζητήσεων περί αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού.

Έχει πρόβλημα, γιατί η αγανάκτησή μας δεν χωράει πλέον μόνο στις εκλογές και στα γκάλοπ. Εκφράζεται ολοένα και περισσότερο στους δρόμους, στις γειτονιές, στις σχολές, στα σχολεία στους εργασιακούς χώρους, παντού. Οι περσινοί αγώνες στο χώρο της παιδείας κυρίως, οι φετινές απεργίες για το ασφαλιστικό με αποκορύφωμα την 12^η Δεκέμβρη, ο «εξαναγκασμός» των διαφόρων αποχρώσεων εργατοπατέρων να προαναγγέλουν νέες κινητοποήσεις, πρώην κυβερνητικών να «συγκρούονται» με τα ΜΑΤ στα λιμάνια και ας είναι στυλοβάτες των ίδιων πολιτικών, δείχνουν ότι η έκφραση της αγανάκτησης του λαού βρίσκεται ακόμη στην αρχή και δεν καταλαγιάζει έτσι εύκολα πια. Η ακρίβεια, η ανεργία, οι νέες ευέλικτες μορφές απασχόλησης, η μείωση μισθών και συντάξεων, η επιδίωξη κατάργησης «αυτονόητων» δικαιωμάτων, όπως η ασφάλιση, η σύνταξη, δημόσια δωρεάν παιδεία κ.λπ. μας έχουν οδηγήσει σε δύσκολες καταστάσεις. Το μέλλον που μας επιφυλάσσουν, αυτοί που νομίζουν ότι οι πάντες και τα πάντα τους ανήκουν, θα είναι ακόμη πιο δύσκολο. Στο χέρι μας είναι η αγανάκτησή μας να εκφραστεί ακόμη περισσότερο σε αντίσταση στην κατάργηση της ζωής μας, στην ανατροπή αυτών των πολιτικών, στους δρόμους με διαδηλώσεις και απεργίες. Ήδη το σύστημα ανησύχησε. Στο χέρι μας είναι αυτή η ανησυχία να γίνει πανικός.

Ας τους αφήσουμε λοιπόν να αλληλοκαρφώνονται, να βγάζουν τα άπλυτά τους στη φόρα, να ξεφτιλίζονται δημοσίως. Ας τους δείξουμε ότι ξέρουμε πολύ καλά ότι το χρήμα που μοιράζουν δεξιά και αριστερά, ο τόπος και ο πολιτισμός που ξεφτιλίζουν, δεν είναι δικά τους, αλλά δικά μας, γιατί αν δεν είμασταν εμείς, οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου, δεν θα είχαν και αυτοί τίποτα να μοιράσουν.

Αυτά προς σκέψη αλλά καθόλου συμμόρφωση!

Νέζης Δημήτρης 20/01/2008

Το τέρας της Γραφειοκρατίας Ζει

Δυστυχώς το τέρας της Γραφειοκρατίας Ζει και Βασιλεύει. Και καταξιώνει κάποιους δημοσίους υπαλλήλους που αρέσκονται να βγάζουν ανακοινώσεις με τις σφραγίδες των σχολείων απλά για να μην αφήνουν να γίνεται τίποτα μέσα στο σχολείο από φορείς που δεν πολυγουστάρουν μέσα στα πόδια τους. Όπως είναι οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων. Θα τους αφήσουμε έτσι; Όχι βέβαια...

Συμβαίνει δίπλα μας, μας αφορά

Συνάντηση για την εφημερίδα «Μήνυμα για όλους»

Βρεθήκαμε την Παρασκευή το βράδυ στα 144 - 163 Δημοτικά στη συνάντηση της Συντακτικής Επιτροπής. Αν και έλλειπαν αρκετοί κάναμε μια σοβαρή συζήτηση γύρω από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν στο προσεχές φύλλο. Θεωρήσαμε σκόπιμο να πάμε μια βδομάδα πίσω το κλείσιμο της ύλης. Έτσι αντί για τις 25 Ιανουρίου, έχουμε νέα ημερομηνία. 1 - 2 /2/2008.

Ξεχωρίσαμε από τη θεματολογία: Ένα κομμάτι για τα προβλήματα γραφειοκρατίας που αντιμετωπίζουμε στα 146 - 62 Δημοτικά σχετικά με την έναρξη των δραστηριοτήτων. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το έγγραφο των δύο διευθυντριών και το περσινό έγγραφο της Νομαρχιακής Επιτροπής Παιδείας που μας δίνει το Ο.Κ. να ξεκινήσουμε... δυο βδομάδες πριν ολοκληρωθεί η σχολική χρονιά.

Να καταγράψουμε προσωπικές μαρτυρίες γύρω από το ασφαλιστικό. Να οργανώσουμε συγκέντρωση - συζήτηση γύρω στις 4- 9 /2/2008, λίγο πριν τη νέα 24ωρη απεργία της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Να δώσουμε μια διάσταση στην κίνηση ενάντια στις κεραίες κινητής τηλεφωνίας και στη συγκέντρωση που έγινε πρόσφατα στα Θυμαράκια. Να γράψουμε για τη Ζαχοπουλιάδα πιάνοντας το θέμα από τελείως άλλη πλευρά, πέρα από αυτή τη ρόζ διάσταση που του δίνουν καθημερινά οι εφημερίδες και τα ΜΜΕ.

Επόμενο ραντεβού, με τις τακτικές στήλες και τα θέματα που συζητήσαμε γραμμένα την ερχόμενη Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008, ώρα 7.30 το απόγευμα στο ίδιο πάντα μέρος. Τα 144-163 Δημοτικά Σχολεία.

Συγκέντρωση και ποδηλατοΠΟΡΕΙΑ για το Ελληνικό

H ΠΡΩτοβουλία ΚΑΤοίκων στα ΝΟΤΙΑ σε συνεργασία με άλλες συλλογικότητες των νοτίων προαστίων διοργανώνει την Κυριακή 20/1:

Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας 10.00 πμ στην Αγ.Τριάδα Αργυρούπολης

ΠοδηλατοΠΟΡΕΙΑ 10.00 πμ από Αγ.Τρύφωνα Τερψιθέας Γλυφάδας, 10.30 από Αγ.Τριάδα Αργυρούπολης όπου θα συναντηθεί με την ποδηλατοπορεία των ΠΟΔΗΛΑΤ-ισσ-ΩΝ από το κέντρο της Αθήνας και τα νότια προάστια.

Διεκδικούμε:

Πάρκο φυσικού πρασίνου ελεύθερο για όλους!

Πάρκο για τις ανάγκες των κατοίκων. Καμιά οικοπεδοποίηση ή επιχειρηματική δραστηριότητα.

Καμία νέα λεωφόρος στη νότια Αθήνα. Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, πεζόδρομοι, ποδηλατόδρομοι παντού!

Να πάρουμε τον αγώνα στα χέρια μας!

www.prwkat.blogspot.com

Δείτε μια εξαιρετική ταινία - ντοκιμαντέρ

Το Earthlings είναι ένα ντοκιμαντέρ που καταδεικνύει την πλήρη οικονομική εξάρτηση του ανθρώπινου είδους από τα ζώα που εκτρέφονται για κατοικίδια, φαγητό, ένδυση, διασκέδαση και επιστημονική έρευνα. Με τη χρήση κρυφών καμερών και υλικού που δεν είχε δημοσιευθεί ως τώρα, το Earthlings καταγράφει τις καθημερινές πρακτικές των μεγαλύτερων βιομηχανιών παγκοσμίως, όλες εκ των οποίων βασίζονται εξ'ολοκλήρου στην εκμετάλλευση ζώων για τα κέρδη τους. Αφήγηση Joaquin Phoenix μουσική Moby διάρκεια 1:35:28 με ελληνικούς υπότιτλους εδώ: http://veg-tv.info/Earthlings

Συντακτική Επιτροπή την Παρασκευή
18 Ιανουαρίου στα 144-163
Στις 7 το απόγευμα θα συναντηθούμε στα 144-163 Δημοτικά σχολεία για Συντακτική Επιτροπή για να συζητήσουμε τα θέματα του νέου φύλλου "Μηνύμα για όλους". Η συζήτηση είναι ανοικτή και μπορεί να την παρακολουθήσει και να συμμετέχει όποιος έχει όμοιες με μας αναζητήσεις, σκέψεις και προβληματισμούς. Σας περιμένουμε.