ΕΧΟΥΜΕ ΟΡΑΜΑ! ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

Εδώ κάνει το τερατούργημά της η Νομαρχία Αθηνών...

Προσωρινή επιτροπή κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα

Καταγγελλούμε το σχέδιο υποβάθμισης της Ακαδημίας Πλάτωνα 

Απέναντι από το 60^ο σχολείο και το 130^ο νηπιαγωγείο, και τις Λακωνικές σχολές Μαγκλάρα και Φραγκή, η Νομαρχία Αθήνας, θέλει να χτίσει 2 κτίρια – 6 και 7 ορόφων με 6όροφο πάρκινγκ για 230 υπάλληλους

-Στα όρια του αρχαιολογικού πάρκου, η Νομαρχία σχεδιάζει να φτιάξει ένα διοικητήριο, στο οποίο θα έρχονται καθημερινά τουλάχιστον 230 οχήματα, επιβαρύνοντας το κυκλοφοριακό πρόβλημα της περιοχής και θέτοντας σε σοβαρό κίνδυνο τους 500 μικρούς μαθητές της περιοχής

-Ο νόμος προασπίζει την ασφάλεια των μαθητών, ενώ ως τώρα δεν είναι βέβαιο πως διαθέτει όλες τις απαραίτητες άδειες για τα σχέδια της .

-Η νομαρχία, παρά τα σχετικά αιτήματά μας, δεν έχει ενημερώσει για τα σχέδια της τους κατοίκους. Πχ  Θα βάλει κεραίες κινητής τηλεφωνίας στα κτίρια της; Υπάρχει κυκλοφοριακή μελέτη για την ασφαλή πρόσβαση των μαθητών;

-Ο δήμος Αθηναίων ώς σήμερα, αλλά και οι διαμερισματικοί σύμβουλοι δεν έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση...

Θέλουμε νηπιαγωγείο- θέλουμε πρότυπο πάρκο αρχαιολογικής εκπαίδευσης

Στα σχέδια καταστροφής της περιοχής οι κάτοικοι της Ακαδημίας Πλάτωνα  απαντούν με ένα σοβαρό σχέδιο ανάπτυξης της περιοχής:

-Με την οριστική διακοπή των εργασιών, απαλλοτρίωση του οικοπέδου από τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων και την κατασκευή πρότυπου περιβαλλοντικού νηπιακού σταθμού στο οποίο θα στεγαστεί το 130^ο νηπιαγωγείο και άλλα.

-Με την ολοκλήρωσης της ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και την ένταξη σε αυτών των περιοχών του Κεραμικού και της Ακαδημίας Πλάτωνα.

-Με τη μετατροπή του αρχαιολογικού χώρου της Ακαδημίας Πλάτωνα σε πρότυπο εκπαιδευτικό πάρκο αρχαιολογικής εκπαίδευσης.

Δεν ζητάμε πολλά: Ζητάμε την ιστορία και το μέλλον μας για την γειτονιά μας

Ενημερωθείτε στο akadimia-platonos.blogspot.com

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6972 623 741/ 210 5144825

                                       6932 740751/ 210 5129397

Σαν τα... ποντίκια για μια καλή προσφορά

«Νάτους, νάτους βγαίνουν από το πίσω μέρος με σακούλες!». Ακριβώς σαν να είχε τσακώσει κλέφτες στο ίδιο της το σπίτι και να ήθελε να ουρλιάξει «Πιάστε τους!», έτσι φώναξε μια κυρία που καθόταν δίπλα μου στην ατελείωτη ουρά έξω από το τεράστιο κατάστημα ηλεκτρονικών, την ημέρα των εγκαινίων του, την περασμένη Πέμπτη στις 8.30 το πρωί. Ηταν σαφές. Οι πόρτες είχαν ανοίξει νωρίτερα από την προκαθορισμένη ώρα και κάποιοι πελάτες κατάφεραν να μπουν μέσα. Πρώτοι. Έχοντας μπροστά τους όλες τις λιγουρευτικές προσφορές, σε περιορισμένο στοκ. Και εμείς, δεύτεροι, καταϊδρωμένοι, με ψιλόβροχο πάνω από τα κεφάλια μας, τους παρακολουθούσαμε να αποχωρούν με τα λάφυρα. Mε βήμα σημειωτόν.

Υπνωτισμένοι από τον μαγεμένο αυλό των υπερπροσφορών, η αγανακτισμένη κυρία, εγώ και χιλιάδες άλλοι αγουροξυπνημένοι Αθηναίοι, βρεθήκαμε στη συμβολή Συγγρού και Αμφιθέας σαν συνωστισμένα ποντίκια. Αγνωστοι μεταξύ αγνώστων, μέλη του όχλου που έτρεχε να προλάβει το «συσσίτιο» των ηλεκτρονικών. Να καταναλώσει με βουλημία τα φτηνά προϊόντα που διαφήμιζε το προσπέκτους: dvd, φωτογραφικές μηχανές, κάμερες, ηχοσυστήματα και κυρίως φορητούς υπολογιστές. Όπως τα χιλιάδες σπερματοζωάρια που πολιορκούν το ωάριο για την πολυπόθητη γονομοποίηση με τη νέα τεχνολογία. Φευ! Ο ανταγωνισμός, αμείλικτος. Η Αμφιθέας κλειστή και η Συγγρού μποτιλιαρισμένη παρότι τα κάγκελα περιόριζαν τον κόσμο στο πεζοδρόμιο. Πριν από δέκα μέρες η λεωφόρος είχε ξανακλείσει στα εγκαίνια ενός άλλου καταστήματος ηλεκτρονικών στην απέναντι «όχθη». Το αντίπαλον δέος. Από πάνω μας ένα ελικόπτερο τραβούσε μάλλον τηλεοπτικά πλάνα και μας έκανε να αισθανόμαστε ότι όπου να ’ναι θα μας συλλάβουν.

Το κατάστημα είχε διαλαλήσει τις δελεαστικές του τιμές με δωρεάν έντυπα. Κάτω από την εικόνα του προϊόντος είχε τον αριθμό των περιορισμένων κομματιών. Ο υπολογιστής που είχα βάλει στο μάτι με 300 ευρώ, θα είχε μόλις 250 τυχερούς κατόχους. Και μπροστά μου ήταν χιλιάδες. Απελπισία. Οι πρώτοι πρέπει να είχαν στηθεί στην είσοδο, το αξημέρωτο. Οταν έφτασα μια ώρα πριν από τα εγκαίνια, η ουρά είχε αγκαλιάσει το κτίριο και δεν υπήρχε θέση στάθμευσης για χιλιόμετρα. Το παλιό μπουζουξίδικο Diogenis Pallace ξαναγνώριζε στιγμές δόξας. Είχε φύγει και η γιγαντοαφίσα με τους Ελληνες ποδοσφαριστές του Euro να μας δίνει κουράγιο. “Πού ’σαι ρε Κατσουράνη;” μονολογούσε κάποιος πίσω μας.

Ετσι, είχαμε απομείνει μόνοι μας, να αλληλοκοιταζόμαστε με μοχθηρία. Εβλεπες όσους ήταν δίπλα σου στην ουρά και προσπαθούσες να τους ψυχολογήσεις «λες αυτός να θέλει λάπτοπ;» για να απαντήσεις (πάλι μόνος σου) στο υποθετικό ερώτημα «Μπαααα. Για στερεοφωνικό τον κόβω». Το μεγαλύτερο μερίδιο της αντιπάθειας πήγαινε σ’ εκείνους με τις σακούλες. Ένας είχε θράσος. Έβγαλε από το κουτί την καινούρια φωτογραφική, της έβαλε μπαταρίες και τράβηξε για παρθενική λήψη εμάς στριμωγμένους σαν σαρδέλες σε κονσέρβα στη Συγγρού. Ήταν σαν να μας έλεγε κορόιδα.

Εριξα μια ματιά στον κόσμο γύρω μου. Ολοι μαυροντυμένοι («σαν φυλή που πενθεί» είχε γράψει εύστοχα ένας ταξιδιωτικός οδηγός για το ντύσιμο των Αθηναίων). Φοιτητές με καφέ και τσιγάρο, ένας Πολωνός μπογιατζής με τα ρούχα της δουλειάς, μια Ρωσίδα οικιακή βοηθός, μια κυρία μεγάλης ηλικίας (τι να θέλει αυτή, ηλεκτρικό σίδερο;), ένας κύριος που είχε πάρει άδεια από τη δουλειά του και έδινε οδηγίες σε συνεργάτες από το κινητό, διανθισμένες με απαισιόδοξες προβλέψεις για το πότε θα καταφέρει να μπει μέσα. Για να μην προκληθεί συμφόρηση στο μαγαζί, οι άνδρες σεκιούριτι άφηναν έναν βασανιστικά μικρό αριθμό πελατών να εισέλθει. Κάποιοι (αφού πρώτα βεβαιώθηκαν ότι δεν ήθελαν να αγοράσουν τα ίδια προϊόντα) είχαν πιάσει κουβέντα μεταξύ τους.

Το ηθικό μου, αλλά και των γύρω μου ράγισε, όταν χτύπησε το κινητό τηλέφωνο ενός διπλανού μας «Τι; Τελειώνουν οι φορητοί; Πάρε ένα και για μένα. Κράτα τον! Θα μπω σε καμιά ώρα να στον πληρώσω. Ξέρεις τι γίνεται έξω ρε μ.....;». Αυτό ήταν. Ο αγώνας τελείωσε. Έκανα στροφή. Περπάτησα τα 30 μέτρα που είχα κάνει σε μία ώρα και βγήκα από την ουρά. Σιγά μην στεναχωρηθώ για μια δεκαπεντάρα οθόνη και 160 giga. Θα κάνω delete και αν ξαναδώ προσπέκτους από κατάστημα ηλεκτρονικών θα το βάλω στο τζάκι για προσάναμμα.

Της Μαργαρίτας Πουρνάρα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 4/10/2008

ΣΧΟΛΙΟ: Αναγνωρίζουμε κάπου τον εαυτό μας; Ώρα να αλλάξουμε ρώτα. να αναζητήσουμε αλλού τις απολαύσεις της ζωής και όχι στον καταναλωτισμό. Μόνο μέσα από ζωντανά κινήματα γειτονιάς μπορούμε να δούμε καθαρά τον κόσμο και μαζί με άλλες υγιείς δυνάμεις να προσπαθήσουμε να τον αλλάξουμε!

Στοιχεία-φωτιά από άνοιγμα λογαριασμών

Στην Εισαγγελία Αθηνών άρχισαν να φτάνουν θετικές απαντήσεις για το άνοιγμα λογαριασμών προσώπων που θεωρούνται ύποπτοι στην υπόθεση Siemens. Συνολικά έχουν υποβληθεί 110 αιτήματα δικαστικής συνδρομής στις ελβετικές, αυστριακές, βρετανικές και κυπριακές εισαγγελικές αρχές. Οι πιο πρόσφατες απαντήσεις αφορούν το άνοιγμα προσωπικού λογαριασμού πρώην στελέχους του τομέα τηλεπικοινωνιών της Siemens Hellas, το οποίο είχε κληθεί από τους πρώτους από τον κ. Π. Αθανασίου στο πλαίσιο της προκαταρκτικής εξέτασης.

Σύμφωνα με πληροφορίες, για το άνοιγμα του συγκεκριμένου λογαριασμού σε τράπεζα της Ζυρίχης, οι συνήγοροι του φερόμενου ως υπόπτου δεν άσκησαν τα ένδικα μέσα προκειμένου να εμποδίσουν το άνοιγμα του λογαριασμού μετά το σχετικό αίτημα της Εισαγγελίας Αθηνών. Από τον λογαριασμό φαίνεται να γίνονται εμβάσματα σε φυσικά πρόσωπα των οποίων η ταυτότητα αναζητείται και πάντως δεν είναι πολιτικοί. Σε άλλη εξέλιξη, οι εισαγγελικές αρχές του Μόντε Κάρλο απάντησαν θετικά σε αντίστοιχα αιτήματα που αφορούν εταιρείες που είχαν συσταθεί για να χάνονται τα ίχνη από τη μητρική Siemens προς «δικαιούχους» ποσών για «διακριτικές πληρωμές» το διάστημα 1999 - 2000. Οι πληρωμές αφορούσαν συμβόλαια του κλάδου τηλεπικοινωνιών που γίνονταν μέσω τράπεζας του Μονακό. Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Κ», η κυβέρνηση προσανατολίζεται, στην περίπτωση που προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές, να επισπεύσει τη διαδικασία εμπλοκής της Βουλής στη διερεύνηση πτυχών της υπόθεσης Siemens, που σχετίζονται με την πολιτική. Το πώς θα γίνει αυτό παραμένει αδιευκρίνιστο, καθώς ο νόμος περί ευθύνης υπουργών προϋποθέτει τη διαβίβαση συγκεκριμένων στοιχείων από την αρμόδια εισαγγελία προς το προεδρείο της Βουλής.

Τέλος, την ερχόμενη Δευτέρα ο 4ος ειδικός ανακριτής Ν. Ζαγοριανός και ο εισαγγελέας Εφετών Π. Αθανασίου, που ερευνούν την ελληνική πτυχή του σκανδάλου, θα μεταβούν στο Μόναχο προκειμένου να λάβουν μαρτυρική κατάθεση από τον διαχειριστή των «μαύρων ταμείων» της Siemens, Ρ. Σίκατσεκ.

Του Τάσου Tέλλογλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 4/10/2008

ΣΧΟΛΙΟ: Στο μεταξύ το εργοστάσιο της Siemens στην Ελλάδα κλείνει και εκατοντάδες εργαζόμενοι θα μείνουν στο δρόμο. Ποιος τους σκέφτεται άραγε όλους αυτούς και τις οικογένειες τους. Με τόσα σκάνδαλα από μίζες της γερμανικής εταιρίας σε πολιτικούς και επιχειρηματίας που να μείνουν λεφτά για υγιή οικονομική δράση;

«Καλημέρα! Θέλεις να γίνεις φίλος μου;»

Χτυπάει το κουδούνι. «Ποιος είναι;» «Καλημέρα! Είμαι ο Τάδε από το σχολείο! Δεν σου λέει κάτι το όνομά μου; Καθόμασταν μαζί στα μαθηματικά! Δεν θυμάσαι που δεν συμπαθιόμασταν καθόλου;» «Ε..., ναι, κάτι θυμάμαι». «Τέλεια! Θέλεις να γίνεις φίλος μου;» «Μα...» «Ξαναρωτάω: Θέλεις να γίνεις φίλος μου; Confirm or Ignore!» Το παραπάνω είναι απόσπασμα ενός ξεκαρδιστικού βίντεο με τίτλο «το facebook στην πραγματική ζωή», που κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες από email σε email, βάζοντάς μας σε... σκέψεις. Θα κάναμε ποτέ στην «πραγματική ζωή» ό,τι κάνουμε στο facebook;

Πάρτε τη λίστα των «φίλων» μας, για παράδειγμα. Σπάνια είναι λιγότεροι από εκατό. Είμαστε τόσο κοινωνικοί και στην κανονική μας ζωή; Τι είναι αυτό που μας κάνει να «συλλέγουμε» φίλους στο facebook; Να δεχόμαστε και να αποδεχόμαστε επιθέσεις φιλίας από ανθρώπους με τους οποίους ποτέ (στην πραγματική ζωή, πάντα) δεν θα επιζητούσαμε να κάνουμε παρέα; «Θεωρώ προσβολή να μη δεχθώ το αίτημα κάποιου να γίνουμε «φίλοι», κι ας μη θέλω», λέει στην «Κ» ο Γιώργος. «Προχθές με έκανε add (σ.σ. «add friend», με πρόσθεσε στους φίλους του) ένας συμμαθητής μου από το δημοτικό. Μα τι κοινό μπορεί να έχουμε πια οι δυο μας; Με αυτά και μ' αυτά, έχω αρχίσει να προσέχω τι λέω και τι κάνω στο facebook, μιας και τα βλέπουν ένα σωρό άσχετοι, μα και οι φίλοι των άσχετων!»

«Πώς έχω φτάσει να βλέπω κάθε μέρα ανθρώπους με τους οποίους μας χωρίζει άβυσσος;» αναρωτιέται με τη σειρά της η Ροδιά. «Μόνο και μόνο επειδή ξέρουν το όνομά σου, σε προσθέτουν για να αυξήσουν τον αριθμό των φίλων τους, λες και πρόκειται για διαγωνισμό! Τέρμα, πάντως, οι ευγένειες. Από εδώ και πέρα ignore και πάλι ignore!»

Μια άλλη πικραμένη ιστορία είναι οι φωτογραφίες. Οπως λέει και ο πρωταγωνιστής στο παραπάνω βίντεο (μπορείτε να το βρείτε στο youtube, με τίτλο Real Life Facebook), «τώρα που είμαστε φίλοι, μπορώ να δείξω όλες τις παλιές φωτογραφίες από το σχολείο, όλες τις φωτογραφίες για τις οποίες ντρέπεσαι, σε όλους!» Χμμ, ναι, αυτό σημαίνει πραγματική φιλία!

«Ανοίγω μια μέρα το facebook και τι να δω!» θυμάται η Ελένη. «Μια φίλη μου είχε «ανεβάσει» φωτογραφίες από το γάμο μου! Τρελάθηκα, αφενός γιατί δεν το γνώριζαν όλοι ότι έχω παντρευτεί και αφετέρου διότι δεν ήταν καθόλου κολακευτικές! Της τηλεφώνησα αμέσως να τις κατεβάσει, αλλά είχαν ήδη αρχίσει να έρχονται μηνύματα του στυλ «μα πότε παντρεύτηκες;» Οποτε θέλω! Κατάλαβες; Πρέπει ξαφνικά να δίνεις και λογαριασμό σε ένα σωρό «φίλους!».

Της Λίνας Γιάνναρου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 4/10/2008

Ακύρωση μεταβιβάσεων στη Μονή Βατοπεδίου

Υπό το βάρος των συνεχιζόμενων αποκαλύψεων για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, ο υπουργός Οικονομίας κ. Γιώργος Αλογοσκούφης ανακοίνωσε χθες ότι ακυρώνονται όλες οι δικαιοπραξίες μεταξύ Δημοσίου και της αγιορείτικης μονής. Βγαίνοντας από το Μέγαρο Μαξίμου, όπου συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό, ο κ. Αλογοσκούφης είπε χαρακτηριστικά πως η όποια μεταβίβαση έκτασης ή ακινήτου από το Δημόσιο στη Μονή Βατοπεδίου θεωρείται ως μη γενομένη, με αναδρομική ισχύ από το 1999 και έπειτα.
Όπως είπε, η απόφαση γι’ αυτήν την κίνηση ελήφθη προσωπικά από τον πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή. Αναφερόμενος στο νομικό κομμάτι της υπόθεσης, ο κ. Αλογοσκούφης αναγνώρισε ότι είναι εξαιρετικά «σύνθετο ζήτημα» και θα λυθεί οριστικά στα δικαστήρια. Αυτή η εξέλιξη ουσιαστικά δικαιώνει τους «σκληροπυρηνικούς» της κυβέρνησης, σύμφωνα με τους οποίους η Μονή Βατοπεδίου πρέπει να αντιμετωπισθεί με τρόπο που θα δείχνει ότι το Δημόσιο είναι αποφασισμένο να προασπίσει τα δικαιώματά του με κάθε τρόπο.
Βέβαια, με αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώνονται οι πιο μετριοπαθείς, οι οποίοι θεωρούν ότι με αυτήν την αναμφίβολα επικοινωνιακά «ισχυρή» τακτική, το Δημόσιο θα εμπλακεί σε ένα μακροχρόνιο δικαστικό αγώνα, εναντίον μιας μονής που έχει ήδη διακηρύξει ότι... στο βάθος υπάρχει και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η χθεσινή εξέλιξη έχει ένα παρασκήνιο δύο εβδομάδων, κατά τη διάρκεια των οποίων στελέχη των υπουργείων Δικαιοσύνης, Οικονομίας και Αγροτικής Ανάπτυξης, καθώς επίσης και υψηλόβαθμοι δικαστικοί λειτουργοί (Β. Νικόπουλος, Γ. Σανιδάς κ.ά.) εργάζονταν προκειμένου να εντοπίσουν μια λύση «ανθεκτική» στις αίθουσες των δικαστηρίων. Λίγες ώρες πριν από τις εξαγγελίες του κ. Αλογοσκούφη, ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Αντώνης Μπέζας είχε προαναγγείλει τη ρύθμιση. Επίσης, απαντώντας σε ερώτηση του κ. Αλέκου Αλαβάνου, ο κ. Μπέζας δήλωσε ότι το Δημόσιο θα παραστεί στη δίκη της 11ης Οκτωβρίου με αντίδικο τη Μονή Βατοπεδίου για αμφισβητούμενες εκτάσεις. «Στο πλαίσιο του ισχύοντος Συντάγματος και της ισχύουσας νομοθεσίας» κινείται η νομοθετική ρύθμιση, είπε ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Ευάγγελος Αντώναρος.
Των Β. Νέδου - Γ. Σ. Μπουρδάρα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 4/10/2008

ΣΧΟΛΙΟ: Η δύναμη της Εκκλησίας προκλητική σε όλο της το μεγαλείο. Και η κατάντια του επίσημου ελληνικού κράτους. Ψάχνουν, λέει, να βρουν τρόπους για μια "λύση" ανθεκτική στις αίθουσες των δικαστηρίων! Πόσο θα μένουμε αποσβολωμένοι να παρακολουθούμε την επικαιρότητα χωρίς να τους παίρνουμε με... τις πέτρες;

ΔΗΜΟΣΙΑ - ΔΩΡΕΑΝ - ΠΑΙΔΕΙΑ (Το άλλο με τον ...Τοτό το ξέρεται;)

Διαβάζοντας κάπου ένα άρθρο για τους μαθητές  ανάμεσα στα άλλα έγραφε ότι από φέτος υπάρχει εγκύκλιος που τους υποχρεώνει να επιστρέφουν τα βιβλία στο τέλος της χρονιάς. Στην αντίθετη περίπτωση θα είναι υποχρεωμένοι να τα πληρώνουν! Επειδή δεν είχε περισσότερα στοιχεία το έψαξα.
Η εγκύκλιος είναι η 65351/Γ2 της 19/5/08. Ρωτώντας γνωστούς και φίλους έμαθα ότι στα Χανιά πήγαν σε κάποια σχολεία να το "περάσουν" αλλά λόγω των αντιδράσεων μαθητών, γονιών και καθηγητών υποχώρησαν. Δεν μπόρεσα να μάθω αν επιχειρήθηκε και αλλού να ενημερώσουν για το ...θεάρεστο αυτό μέτρο.Έτσι στα μουλωχτά! Τώρα αν όλα αυτά τα συνδυάσουμε με τις προχθεσνές δηλώσεις Στυλιανίδη για τις αλλαγές στο εξεταστικό, την εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης και τον "επαγγελματικό προσανατολισμό" μάλλον μας περιμένει ένας καυτός χειμώνας. Ή τουλάχιστον θα έπρεπε.
Σας παραθέτω έδώ σχετικό δημοσίευμα της "Καθημερινής" (27/5/08)

"Σχολικά βιβλία «δεύτερο χέρι» από του χρόνου

Στόχος, η εξοικονόμηση σημαντικών κονδυλίων

Του Αποστολου Λακασα

Βιβλίο από δεύτερο χέρι θα παίρνουν οι μαθητές από το 2008-2009. Το υπουργείο Παιδείας, σε μία προσπάθεια εξοικονόμησης κονδυλίων, ζητά από τους μαθητές να επιστρέφουν τα βιβλία σε άριστη κατάσταση έτσι ώστε να μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν. Το μέτρο της επιστροφής θα αρχίσει μάλιστα να εφαρμόζεται από τη φετινή σχολική χρονιά. Μόνο που, καθώς οι μαθητές δεν είχαν ενημερωθεί εγκαίρως, και θα έχουν λερώσει τα βιβλία τους, η φετινή «σοδειά» βιβλίων θα οδηγηθεί στην ανακύκλωση. Φέτος λοιπόν δεν θα τηρηθεί το «έθιμο» οι μαθητές να... γιορτάζουν το τέλος της σχολικής χρονιάς σκίζοντας ή και καίγοντας τα βιβλία τους.

Ειδικότερα, με εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας που εστάλη προς όλα τα γυμνάσια και τα λύκεια τονίζεται προς τους διευθυντές να ζητήσουν από τους μαθητές να επιστρέψουν τα βιβλία τους, ώστε αυτά να οδηγηθούν στην ανακύκλωση «προκειμένου να εξοικονομηθούν χρήματα, τα οποία και θα διατεθούν στις σχολικές επιτροπές για τη βελτίωση των σχολικών υποδομών». Από τον Σεπτέμβριο, «οι διευθυντές των σχολείων πρέπει να ενημερώσουν εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές για την επιστροφή των βιβλίων σε άριστη κατάσταση. Οι μαθητές οφείλουν να διατηρούν καθαρά τα σχολικά εγχειρίδια, τα οποία θα επιστραφούν με τη λήξη του σχολικού έτους και θα διανεμηθούν στους μαθητές που θα τους διαδεχθούν. Εξαιρούνται τα σχολικά εγχειρίδια που προορίζονται για χρήση μεγαλύτερη του ενός έτους (π. χ. βιβλία Πληροφορικής, τετράδια μαθητή, κ. ά.)», συμπληρώνει η εγκύκλιος.

Το μέτρο της επιστροφής των βιβλίων θα ξεκινήσει από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Καταρχήν βέβαια θα δοθεί βάρος στην ανακύκλωση, ενώ φυσικά δεν θα υπάρχουν κυρώσεις για όποιον δεν διατηρεί τα βιβλία του σε... άριστη κατάσταση (Σ.Σ. πάλι καλά!). Ο στόχος είναι διττός: Η καταστροφή των βιβλίων στο τέλος της χρονιάς «αποκαλύπτει την απουσία σεβασμού στην πνευματική αξία που εμπεριέχουν τα βιβλία. Επιπλέον, γίνεται σαφές ότι οι μαθητές δεν έχουν αντιληφθεί το δυσβάσταχτο οικονομικό βάρος που αποτελεί η έκδοση των σχολικών εγχειριδίων, ετησίως. Παράλληλα, καθίσταται αισθητή η έλλειψη οικολογικής παιδείας και ευαισθησίας», αναφέρει η εγκύκλιος. Ο υπ. Παιδείας κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης δίνει βάρος και στην έγκαιρη προετοιμασία της σχολικής χρόνιας. Ηδη, την Παρασκευή στη Θεσσαλονίκη, θα παραληφθούν τα πρώτα βιβλία της επόμενης χρονιάς παρουσία του κ. Στυλιανίδη."

Είδατε με τι ωραία λόγια μεθοδεύεται η κατάργηση μιας κατάκτησης, που το να παίρνουν τα παιδιά δωρεάν τα βιβλία τους το θεωρούσαμε αυτονόητο;

"απουσία σεβασμού στην πνευματική αξία που εμπεριέχουν τα βιβλία" λέει η εγκύκλιος. Τώρα μάλιστα! Με το θέμα του σεβασμού του δικαιώματος της δωρεάν παιδείας από τις κυβερνησεις τι γίνεται; Που έχουν καταντήσει το σχολείο να το βλέπουν οι μαθητές σαν αγγαρεία ή σαν κάτι δευτερεύον σε σχέση με τα φροντιστήρια. Όσο για τη πνευματική αξία των βιβλίων είναι άλλοι πιο αρμόδιοι να μιλήσουν, αλλά από ότι ξέρω ακόμη και οπαδοί των "μεταρρυθμίσεων" τα έβγαλαν ακατάλληλα.

" δυσβάσταχτο οικονομικό βάρος που αποτελεί η έκδοση των σχολικών εγχειριδίων". Σε ποιούς τα λένε αυτά τώρα; Σε μας που με το που άνοιξαν τα σχολεία βάλαμε όλοι βαθιά το χέρι στη τσέπη. Και μη μας πουν ότι δεν υπάρχει χρήμα! Το παραμύθι αυτό πια δεν νομίζω ότι πιάνει, απλά έχουν άλλες προτεραιότητες οι άνθρωποι.

"η έλλειψη οικολογικής παιδείας και ευαισθησίας" ! Ιδιαίτερα στις δυτικές περιοχές της Αττικής όπου το περιβάλον είανι ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, πεντακάθαρο κ.λπ. κ.λπ.. 'Όταν όμως οι μαθητές σε κάποιες περιοχές μαζί με τους υπόλοιπους κάτοικους κινητοποιούνται για το περιβάλον τότε είναι "κοπανατζήδες", "αλήτες" και ΄γω δεν ξέρω τι άλλο.

Με λίγα λόγια το φαινόμενο του σκισίματος των βιβλίων και το πέταγμα τους στο δρόμο ούτε εμένα μου αρέσει. Εγώ κάτι που με ενοχλεί είτε δεν το παίρνω είτε, αν είμαι αναγκασμένος να το παραλάβω, το πετάω κατ΄ευθείαν στους κάδους απορριμάτων.

Και σας το λέει ένας άνθρωπος που χαρακτηρίζεται ως "βιβλιοφάγος", που προσπαθεί να εμφυσήσει στα παιδιά του την αξία του διαβάσματος και της σκέψης αλλά νιώθει ως μεγαλύτερο αντίπαλό του το σχολείο.
Αιτία για αυτή τη συμπεριφορά υπάρχει. Μήπως είναι καιρός να ασχοληθούμε με αυτή, να κοιτάμε το δάσος δηλαδή αντί το δέντρο; Για να αντιστρέψουμε  σε αυτούς που πράγματι είναι υπεύθυνοι για τα χάλια των σχολείων και της εκπαίδευσης τις κατηγορίες που εκτοξεύουν στα παιδιά; Γιατί εμείς είμαστε αυτοί που παράγουν τον πλούτο ( ή αλλιώς τα ...λεφτά!) και θα έπρεπε να έχουμε λόγο για το που πάει; Γιατί το σχολείο εδώ και πολλά χρόνια έπαψε να παιδεύει αλλά μας ...παιδεύει;

Δημήτρης Νέζης

Ακίνητη... Πολιτεία

ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

Κάποιοι νέοι άνθρωποι δοκιμάζονται καθημερινά. Οι κινητικές τους δυσκολίες σκοντάφτουν στη δυσκαμψία των αρμοδίων της Πολιτείας. Στις σκληρές συνθήκες της αφιλόξενης πόλης για εκατοντάδες μαθητές με ειδικές ανάγκες και ικανότητες που φοιτούν στα δύο μεγάλα ενιαία γυμνάσια λύκεια της πρωτεύουσας στην Ηλιούπολη και στο Ιλιον, η βοήθεια από την Πολιτεία... αναζητείται ή εξαντλείται, όπως μας λένε και οι γονείς των παιδιών αυτών, στις προεκλογικές περιόδους, σε σπασμωδικές και πρόχειρες επεμβάσεις.

Ακόμη και τα πρόσφατα μετάλλια από τους Παραολυμπιακούς δεν στάθηκαν ώς αυτήν τη στιγμή ικανά να ευαισθητοποιήσουν τους υπεύθυνους στη Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής.

«Η σχολική μας κοινότητα αδυνατεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες των παιδιών μας» λέει ο Μανώλης Δατσέρης, πρόεδρος του συλλόγου γονέων του σχολείου. «Οι ετήσιες επιχορηγήσεις δεν δίνονται έγκαιρα και στο σύνολό τους, οι ελλείψεις προσωπικού είναι τραγικές, ενώ τα απαραίτητα σχολικά λεωφορεία είναι παμπάλαια και η συντήρηση με τη μίσθωσή τους μαζί υπερβαίνει το κόστος της αγοράς νέων οχημάτων» συμπληρώνει. Ο κ. Δατσέρης υπενθυμίζει πως αρκετά από τα προβλήματα του σχολείου λύνονται μέσω νομαρχίας ή βοήθειας που προέρχεται από ευαίσθητους ανθρώπους.

Οσον αφορά το προσωπικό, ο πρόεδρος του συλλόγου υποστηρίζει πως η προκήρυξη για την πρόσληψη των (με 9μηνη σύμβαση) οδηγών έχει ήδη δημοσιοποιηθεί αλλά οι τοποθετήσεις τους όπως και οι αντίστοιχες των βοηθών οδηγών δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί.

«Οι ευθύνες βαραίνουν τη διεύθυνση Ειδικής Αγωγής του υπουργείου Παιδείας που ολιγωρεί δραματικά» καταγγέλλει ο κ. Δατσέρης και υπενθυμίζει πως η κοινή υπουργική απόφαση από τα υπουργεία Παιδείας, Οικονομικών και Εσωτερικών για την εξεύρεση των πιστώσεων που απαιτούνται για τη λύση του συνόλου των προβλημάτων του Γυμνασίου Λυκείου της Ηλιούπολης το οποίο εκπαιδεύει και σιτίζει καθημερινά 77 μαθητές, δεν έχει ακόμη εκδοθεί.

«Το θέμα δεν είναι για μας τους γονείς κομματικό» λέει ο πρόεδρος και καταλήγει προειδοποιώντας πως αν στις επόμενες δύο εβδομάδες δεν εξασφαλισθεί η ασφαλής μεταφορά των παιδιών αλλά και η υποβοήθησή τους, «είμαστε αποφασισμένοι να προβούμε σε κάθε νόμιμης μορφής κινητοποιήσεις».

ΔΗΜ. ΡΟΥΤΣΩΝΗΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 29/09/2008

Η δολοφονία του μικρού... Σπάιντερμαν

Ο μικρός Joao Roberto Amaral θα γιόρταζε στα τέλη του Ιούλη τα τρίτα γενέθλιά του και σκόπευε να φορέσει γι' αυτά τη στολή του Σπάιντερμαν. Οταν κηδεύτηκε, ο τραγικός πατέρας του, ο Paulo Roberto Amaral, ταξιτζής στο Ρίο, φρόντισε να είναι ντυμένος με τη στολή του αγαπημένου ήρωά του ο οποίος, αν και ακατανίκητος στη φαντασία του μικρού, δεν κατάφερε να τον υπερασπίσει από τις σφαίρες της αστυνομίας εκείνο το βράδυ της Τρίτης, 8 του περασμένου Ιούλη. Ο μικρός Joao βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο μαζί με τον -εννιά μηνών- αδερφό του, το οποίο οδηγούσε η μητέρα του Alessandra. Δύο αστυνομικοί καταδίωξαν το αυτοκίνητο και, παρά την προσπάθεια της μητέρας του να τους δείξει πως μέσα σε αυτό βρίσκονταν μικρά παιδιά, αυτοί έριξαν πάνω από δεκαπέντε πυροβολισμούς, τραυματίζοντάς την, ενώ ο μικρός Joao, χτυπημένος στο κεφάλι από τις σφαίρες, άφησε την τελευταία πνοή του στο νοσοκομείο. Οι αστυνομικοί, που ως συνήθως συνελήφθησαν για τα μάτια του κόσμου και παραπέφθηκαν σε εσωτερική έρευνα, πρόβαλαν τις γνωστές δικαιολογίες πως δέχθηκαν πυρά από ένα αυτοκίνητο και κατά λάθος θεώρησαν στη συνέχεια πως ήταν αυτό που οδηγούσε η μητέρα του Joao. Οι γονείς του, αν και λυγισμένοι από την τρομερή απώλεια, είχαν το κουράγιο, πριν τον συνοδέψουν στην τελευταία κατοικία του, να δωρίσουν τα μάτια του σε ένα οκτάχρονο κορίτσι που βρισκόταν σε λίστα αναμονής για μεταμόσχευση.

 Η ψυχρή δολοφονία του μικρού Joao ξεσήκωσε μεγάλο κύμα οργής στη βραζιλιάνικη μεγαλούπολη ενάντια στην αστυνομική εγκληματική αυθαιρεσία. Οι προϊστάμενοι των αστυνομικών ψέλλισαν ορισμένες δικαιολογίες και έδειξαν να είναι συντετριμμένοι από το λάθος, δίνοντας υποσχέσεις για τιμωρία των δύο δολοφόνων. Κανείς όμως ανεξάρτητος παρατηρητής της δράσης της αστυνομίας στις βραζιλιάνικες πόλεις δεν έχει πλέον αμφιβολία πως ο άδικος θάνατος του μικρού Joao θα μπορούσε να αλλάξει την κατάσταση. Η περίπτωση του μικρού Joao προστέθηκε σε έναν μακρύ κατάλογο δολοφονιών που όλο και πιο συχνά διαπράττουν οι αστυνομικές δυνάμεις στους δρόμους και τις φαβέλες των πόλεων, σε μια πρωτοφανέρωτη έξαρση της αστυνομικής βίας που υποκινεί η κυβέρνηση Λούλα στο πλαίσιο δήθεν της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας. Το φαινόμενο έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις, που ανάγκασε πρόσφατα τη Διεθνή Αμνηστία και ανθρωπιστικές υπηρεσίες του ΟΗΕ να κατηγορήσουν ανοικτά τη δράση της βραζιλιάνικης αστυνομίας και των ειδικών κατασταλτικών ομάδων. Σύμφωνα με τον ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ, Φίλιπ Αλστον, για μία από τις πέντε ανθρωποκτονίες που γίνονται στην περιφέρεια του Ρίο υπεύθυνη είναι η αστυνομία. Μόνο το 2007 καταγράφηκαν 1.330 σκοτωμένοι από όπλα αστυνομικών, αριθμός κατά 25% μεγαλύτερος από το 2006. Η έκθεση του Αλστον πήρε μεγάλη δημοσιότητα στα διεθνή ΜΜΕ, στα μέσα του Σεπτέμβρη, αναγκάζοντας την ηγεσία της αστυνομίας να προσπαθήσει να την υποβαθμίσει και να την απαξιώσει, δηλώνοντας πως ο συντάκτης της δεν αφιέρωσε τον αναγκαίο χρόνο για μια αντικειμενική έρευνα.

 Η κυβέρνηση Λούλα, παρά τις προσδοκίες των φτωχών Βραζιλιάνων για κοινωνικές αλλαγές, συνέχισε τις πολιτικές που διευρύνουν τη φτώχεια και τις ανισότητες στη χώρα. Η μεγάλη εγκληματικότητα και το διαδεδομένο φαινόμενο των συμμοριών στις φαβέλες είναι απόλυτα σχετικό με την εξαθλίωση εκατομμυρίων Βραζιλιάνων, που ασφυκτιούν από την ανεργία και την εγκατάλειψη. Στην ουσία τίποτε δεν άλλαξε, και η κυβέρνηση, αντί για παροχές και κοινωνικά προγράμματα, εκπόνησε σκληρότερα μέτρα καταστολής, πολλαπλασίασε τις επιδρομές στις παραγκουπόλεις και έδωσε το πράσινο φως στην αστυνομία να σκληρύνει και άλλο την πρακτική της. Στο Ρίο, που βρίσκεται στην κορυφή αυτού του αναπαραγόμενου κύκλου βίας και τρομοκρατίας στις επτακόσιες και πλέον φαβέλες του, η κυβέρνηση με αφορμή τους περσινούς παναμερικανικούς αγώνες αύξησε θεαματικά τις αστυνομικές δυνάμεις και τις ώθησε να γίνουν πιο βίαιες και δολοφονικές.

 

 * Το φίλμ του Ζοζέ Παντίγια με τον ελληνικό τίτλο "Οι επίλεκτοι" ("Tropa de elite"-2007), βασισμένο στη νουβέλα του Λουίς Εντουάρντο Σοάρες και δύο πρώην στελεχών της ειδικής αστυνομικής ομάδας BOPE, που έκοψε εκατομμύρια εισιτήρια στη Βραζιλία και πήρε τη Χρυσή Αρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου το 2008, δίνει, έστω και από τη σκοπιά των δυνάμεων καταστολής, αρκετές από τις σκληρές εικόνες που διαδραματίζονται καθημερινά στους δρόμους του Ρίο και των άλλων μεγάλων βραζιλιάνικων πόλεων.

Η Δυτική Αθήνα θα αντισταθεί στην καταστροφή του περιβάλλοντος

Η «Ελευσίνια Πορεία» που έγινε στις 29 Σεπτέμβρη, απέδειξε με την επιτυχία της, ότι οι πολίτες της Δυτικής Αττικής  και Δυτικής Αθήνας είναι αποφασισμένοι να αντισταθούν στα κυβερνητικά σχέδια που καταστρέφουν το περιβάλλον.

Αποδείχτηκε ακόμη η αναγκαιότητα της κίνησης των 15 περιβαλλοντικών φορέων, δημοτικών κινήσεων και συλλογικοτήτων πολιτών να πάρουν μέρος στην πορεία με δικό τους διεκδικητικό πλαίσιο, που αναδεικνύει τα προβλήματα και τις ευθύνες σε κυβερνητικό, νομαρχιακό και δημοτικό επίπεδο.

Δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλος αριθμός πολιτών προτίμησαν να πορευτούν κάτω από τα πανό των 15 φορέων και ότι αυτό το μπλοκ ήταν μαχητικό και μετέτρεψε τη  φιέστα σε αγωνιστική κινητοποίηση.

Η μαχητική παρουσία των 15 ήταν σημαντική  όχι γιατί «διατάραξε το πολιτικό σύστημα», ούτε γιατί «αφύπνισε τις συνειδήσεις» αλλά γιατί προσφέρεται για συμπεράσματα τόσο για τον ΑΣΔΑ όσο και για την Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση όσο και για τους φορείς.

Πρέπει να ξέρουμε ότι θα χρειαστούν πολύχρονοι αγώνες, και συντονισμός εκείνων των φορέων που ενδιαφέρονται να προβάλλουν μια άλλη πολιτική διαχείρισης των ορεινών όγκων καθώς και των δημόσιων χώρων. Η διγλωσσία, η ανεκτικότητα στις διαχρονικές πολιτικές επιλογές που συσσωρεύουν ρύπους και οχλούσες χρήσεις στη Δυτική Αθήνα δεν μπορεί να είναι αποδεκτή από οποιονδήποτε και αν προέρχεται.

Πρέπει να ξέρουν ότι «Δεν είμαστε όλοι μια ευτυχισμένη οικογένεια». Δεν έχουμε συναντίληψη για τον Ελαιώνα, το Ποικίλο Όρος, τα δικαιώματα των πεζών και των ποδηλατών στην πόλη, τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και τα τραπεζοκαθίσματα κ.λπ. Αυτήν τη διαφορετικότητα τη γνωρίζουν ο ΑΣΔΑ και οι περισσότεροι Δήμοι και ας μη υποκρίνονται. Εμείς οφείλουμε να προβάλλουμε τη δική μας αντίληψη, τη δική μας πρόταση. Ο κ.Σγουρός και η κα Μπέη, για παράδειγμα, δεν μπορούν να συμμετάσχουν σε κοινή πορεία "αλλά μπρατσέτα" μαζί μας και να διαδηλώνουν «όχι άλλο τσιμέντο στον Ελαιώνα». Οι «βιαστές του περιβάλλοντος δεν μπορεί να διαδηλώνουν μαζί με τους βιαζώμενους ενάντια στη βία». Αν δεν αναδειχτούν οι πραγματικοί υπεύθυνοι των προβλημάτων δεν μπορεί να υπάρξει "θεραπεία".

Πρέπει να ξέρουν ότι «Δεν μας έχουν στο τσεπάκι τους»  και με την αντοχή, τις γνώσεις, τα μέσα, τον συντονισμό, την επιμονή θα αντισταθούμε και θα κρίνουνε πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς. Θα καταθέσουμε προτάσεις σε συγκεκριμένη κατεύθυνση, θα οργανώσουμε παρεμβάσεις, γιατί δεν έχουμε ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ και δεν εξυπηρετούμε ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΑ.

Η προσπάθεια δεν σταματά, ο αγώνας συνεχίζεται.

1. Διαρκής Κίνηση για την προστασία των δασών και των αλσών στο Χαϊδάρι

2. Επιτροπή για τη διάσωση του Ελαιώνα

3. Οικολογικός Πολιτιστικός Σύλλογος Χαϊδαρίου (ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙΣ)

4. Περιβαλλοντικός και Φυσιολατρικός Σύλλογος Περιστερίου

5. Περιοδικό Πυριδιτοποιείο Αιγάλεω

6. Στέκι Νεολαίας Πετρούπολης

7.Green Attack Ιλίου

8.       Ομάδα Νέων «Μπλόκο Δυτικά»

9. δηµοτική κίνηση «Ανάπλαση» - Αιγάλεω

10. δηµοτική κίνηση «Συμπαράταξη για τον Άνθρωπο και την Πόλη » - Αγ. Βαρβάρα

11. δηµοτική κίνηση «Α.ΠΟ.ΔΡΑΣΗ» - Αγ. Ανάργυροι

12. δηµοτική κίνηση «Αριστερό Σχήµα Ιλίου»

13. δηµοτική κίνηση «Ενεργοί πολίτες – Ανάπλαση Περιστερίου»

14. δηµοτική κίνηση «Εξοδος» – Καµατερό

15. δηµοτική κίνηση «Πολίτες σε δράση» – Χαϊδάρι

Γκρεμίζεται η κεραία κινητής τηλεφωνίας!

Το αλιεύσαμε από την ημερήσια τοπική εφημερίδα της Κοζάνης "Πρωινός Λόγος" σελ. 8, Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου. Και το δημοσιεύουμε γιατί δείχνει καθαρά πως όταν αγωνίζονται συντονισμένα οι κάτοικοι έχουν να παρουσιάσουν επιτυχίες στο ενεργητικό τους.

Δικαιωμένοι θα πρέπει να αισθάνονται από χθες οι κάτοικοι της Ενορίας του ιερού ναού των αγίων Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, αλλά και ο Δήμος Κοζάνης, καθώς με οριστική του απόφαση, το Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης απέρριψε την αίτηση προσφυγής της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας Wind κατά της απόφασης της Πολεοδομίας του Δήμου για την κατεδάφιση της κεραίας που βρίσκεται στην οδό Κασομούλη! Έτσι, σύμφωνα με τη σχετική ενημέρωση, ο Δήμος Κοζάνης είναι αποφασισμένος να προχωρήσει στο άμεσο γκρέμισμα της κεραίας, αμέσως μετά την επίσημη έκδοση της απόφασης από το Διοικητικό Εφετείο, κάτι που αναμένεται να συμβεί μέσα στις επόμενες εβδομάδες.  

Στην πρώτη τους ανακοίνωση οι κάτοικοι της Ενορίας του ιερού ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, οι οποίοι είχαν ξεκινήσει το όλο θέμα, τόνιζαν πως «σημειώνεται ότι οι κεραίες αυτές εκπέμπουν οριζόντια σε λοβούς υψηλής ισχύος για τουλάχιστον 300 μέτρα ακτίνα. Το γεγονός ότι σε απόσταση αναπνοής, από το κατάστημα επίπλων του Σαρρή όπου έχει εγκατασταθεί η κεραία, λειτουργούν 2 Δημοτικά Σχολεία (5° & 15°) καθώς επίσης και 3 Νηπιαγωγεία κάνουν το όλο θέμα εξαιρετικά σοβαρό και σημαντικό. Σύγχρονες μελέτες και επιστημονικές έρευνες πανεπιστημιακών καθηγητών καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία είναι αναμφίβολα επιβλαβής για τον ανθρώπινο οργανισμό και ότι οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας θα πρέπει να τοποθετούνται όσο το δυνατόν πιο μακριά από κατοικημένες περιοχές, ώστε να αποφεύγεται η συνεχής έκθεση στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία ευπαθών ατόμων, όπως μικρά παιδιά και γυναίκες σε κατάσταση εγκυμοσύνης».

Μαζευόμαστε αυτή την Παρασκευή στις 8 μ.μ.

Συνάντηση αυτή την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου στα 144-163 δημοτικά σχολεία στις 8 η ώρα το απόγευμα. Η Συντακτική Επιτροπή και όσοι ασχολούνται με την έκδοση του «Μηνύματος για όλους» έχουν έτοιμα και παραδίδουν τα κείμενα για τη νέα έκδοση. Έχουμε πει ότι οι συναντήσεις είναι ανοιχτές και μπορούν έρθουν όποιοι νομίζουν ότι με την παρουσία τους μπορούν να συνεισφέρουν στο να κάνουμε ακόμα καλύτερη αυτή την πρωτοβουλία των κατοίκων της περιοχής μόνος θετικό πρόσημο. Όσοι έχει ετοιμάσει κάτι μπορούν να το στείλουν και στο meil του blog και να είναι σίγουροι ότι θα προωθηθούν εκεί που πρέπει προκειμένου να δημοσιευθούν. Σας περιμένουμε!

Να μιλάμε περισσότερο με τα παιδιά μας

Έλαβα αυτό το mail και θεώρησα καλό να σας το στείλω, έτσι για να δούμε λίγο μπροστά, γιατί μάλλον το διαδίκτυο ακόμα στην Ελλάδα μας προκαλεί μόνο δέος.

Για να προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε περισσότερο με τα παιδιά μας, μήπως και αποφύγουμε τους ψυχολόγους και όσους παίζουν με τη ψυχολογία μας και την ψυχολογία των παιδιών μας. Για να μάθουμε να είμαστε πιο δεκτικοί σε όσα μας λένε τα παιδιά μας, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να κρατήσουμε τη πόρτα επικοινωνίας ανοιχτή και όχι κατακρίνοντας τις κινήσεις τους. Σε όλους μας απαγόρευσαν "πράγματα" οι γονείς μας και τελικά όλοι τα κάναμε, αλλά κρυφά. Αλλά τότε κινδυνεύαμε από πολύ λιγότερα. Είναι καλύτερα να μη κάνουμε τα ίδια λάθη. Να μιλάμε στα παιδιά μας και κυρίως να τα ακούμε. Σίγουρα έχουμε να μάθουμε πολλά...

Η χειρότερη μητέρα της Αμερικής
Η ΙΣΤΟΡΙΑ έχει συγκλονίσει το σύμπαν: μια από τις πιο φρικιαστικές απάτες που έχουν γίνει στο Διαδίκτυο με θύμα ένα νεαρό- και πλέον νεκρό13χρονο κορίτσι. Η κοινή γνώμη παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τη δίκη που άρχισε στην Αμερική. Το γεγονός παλαιότερο: ξεχάστηκε και επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο έπειτα από τις έρευνες του FΒΙ.
Δύο παιδιά στην εφηβεία τους γνωρίζονται μέσα από μια δημοφιλή ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης, ένα site με εκατομμύρια μέλη ανά την υφήλιο.
Ο Τζος Έβανς, 16 ετών, μόλις μετακομίζει στη γειτονιά της 13χρονης Μέγκαν, αρχίζει να επικοινωνεί διαδικτυακά μαζί της. Της γράφει πως δεν πάει σχολείο: εκπαιδεύεται στο σπίτι με ιδιαίτερα μαθήματα. Δεν έχει τηλέφωνο: δεν το είχαν εγκαταστήσει ακόμα. Σιγά σιγά, οι «συνομιλίες» γίνονται όλο και πιο εξομολογητικές. Ένα «εξ αποστάσεως ειδύλλιο» δεν αργεί να ανθήσει. (Φυσικά, δεν έχουν συναντήσει ποτέ ο ένας τον άλλον.)
Η Μέγκαν χαρούμενη, ετοιμάζει το πάρτι γενεθλίων της. Τότε, εντελώς ξαφνικά, ο 16χρονος αλλάζει. Γίνεται επιθετικός, σαρκαστικός, τη βρίζει, την κατηγορεί ότι είναι διπρόσωπη.
Η Μέγκαν τα χάνει, αποσυντονίζεται, παγώνει.
Και δεν ξέρει ακόμα ότι τα χειρότερα έρχονται.
Γιατί ο Τζος είχε αποθηκεύσει όλες τις συνομιλίες με το κοριτσάκι.
Και μια ωραία πρωία δημοσιοποιεί την ιστοσελίδα που περιείχε τις
εξομολογήσεις της, τα μυστικά της, τη ζωή της ολόκληρη. Έτσι φόρα παρτίδα, κάνει την ψυχή της βορά στα κοφτερά δόντια γνωστών και αγνώστων.
Η Μέγκαν δεν αντέχει τον χλευασμό, τον διασυρμό από γνωστούς, γείτονες, συμμαθητές, φίλους. Κι όταν ο Τζος της έστειλε το τελευταίο μήνυμα «Νομίζω ότι ο κόσμος θα είναι πολύ καλύτερος χωρίς εσένα», το 13χρονο κοριτσάκι κρεμιέται στην ντουλάπα του παιδικού του δωματίου. Έτσι ξεψύχησε, έτσι τη βρήκε η μάνα της...
Μετά τον θάνατό της, βγήκαν όλα στη φόρα. Ο ηθικός αυτουργός του εγκλήματος, ο 16χρονος Τζος, ούτε Τζος λεγόταν ούτε 16χρονος ήταν. Όλο αυτό το ειδύλλιο, όλη αυτή η φρικαλέα εικονική πραγματικότητα που οδήγησε στην αυτοκτονία, ήταν το δημιούργημα μιας γειτόνισσας της μικρής Μέγκαν. Όνομα: Λόρι Ντρου.
Αυτή παρίστανε τον (ανύπαρκτο) Τζος! Αυτή οδήγησε ψυχρά, συνειδητά, οργανωμένα τη μικρή σε θάνατο. Πρώτα κερδίζοντας την εμπιστοσύνη της, ύστερα διαπομπεύοντάς την, σπρώχνοντάς της στον πάτο: μέχρι να φτάσει στην αυτοκτονία, που ήταν και το τελικό ζητούμενο της Λόρι Ντρου.
Γιατί το έκανε αυτό; Ποιο το κίνητρο; Η Λόρι είχε μια κόρη τη Σάρα Σάρα και Μέγκαν ήταν χρόνια κολλητές φίλες. Σε κάποια φάση, η φιλία τους διακόπηκε. Τότε η μητέρα- Λόρι μεταμορφώθηκε σε έφηβο- Τζος. Για να εκδικηθεί τη νεαρή γειτονοπούλα, πρώην φίλη της κόρης της. Αργότερα, στην Αστυνομία η Λόρι Ντρου μόνο μετανιωμένη δεν εμφανίστηκε. Ο συνήγορός υποστήριξε ότι η μικρή ήταν ένα προβληματικό παιδί που έπασχε από κατάθλιψη. Κι ότι το μόνο που επεδίωκε η πελάτισσά του ήταν να μάθει τους λόγους που «ξέκοψε» τη φιλία με την κόρη της.
Όταν μαθεύτηκε πως μια γυναίκα 47 χρόνων έστησε παγίδα θανάτου σε ένα 13χρονο κοριτσάκι, ξέσπασε ο χαμός. Η οργή του κόσμου ανάγκασε την Αστυνομία της περιοχής να περιπολεί το σπίτι της γυναίκας μέρα-νύχτα γιατί οι γείτονες είχαν σκοπό να τη λιντσάρουν!

Στο μεταξύ, η κινητοποίηση της διαδικτυακής κοινότητας ήταν τεράστια με χαρακτηριστικά ψυχολογίας του όχλου. Μέσα από γνωστές σε όλους μας υπηρεσίες ο καθένας μπορούσε με δυο- τρία κλικ να βρει όλα τα προσωπικά δεδομένα της Λόρι Ντρου. Διεύθυνση, τηλέφωνα, μέχρι και φωτογραφίες του σπιτιού της.
Το καταπληκτικό είναι άλλο: ότι σύμφωνα με τη δήλωση του σερίφη της περιοχής, η Λόρι Ντρου - παρά το αξιόποινο των πράξεών της- ΔΕΝ ΥΠΕΠΕΣΕ ΣΕ ΑΔΙΚΗΜΑ. Όμως, στις 15 Μαΐου 2008, το ομοσπονδιακό δικαστήριο άσκησε δίωξη εναντίον της Λόρι Ντρου με τις κατηγορίες της συνωμοσίας και της άσκησης συναισθηματικής βίας. Οι διώξεις αυτές μπορούν να επισύρουν ποινή φυλάκισης μέχρι και 25 χρόνια. Η Λόρι Ντρου είναι σήμερα γνωστή ως η «χειρότερη μητέρα στις ΗΠΑ».
Όσο για το ηθικόν δίδαγμα; Βγαίνει από μόνο του:
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να ξέρουμε τι κάνουν τα παιδιά μας όταν ανοίγουν τον υπολογιστή τους

ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να τους μάθουμε πως ο «άλλος χρήστης» στο όποιο τσατ μπορεί να ΔΗΛΩΝΕΙ συνομήλικός τους και να είναι έως και ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗΣ.
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να τους μαθαίνουμε να μη μοιράζονται ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ τα προσωπικά τους δεδομένα.
Να μη λένε ποιοι είναι, τι κάνουν, πού μένουν.
Να μην εμπιστεύονται ένα «πληκτρολόγιο» από το πουθενά.

Και να καταλάβουν πως αυτό το μέσον μπορεί να είναι χρηστικό, ψυχαγωγικό, ενημερωτικό, «επικοινωνιακό»... αλλά πάντα υπάρχει και η αθέατη πλευρά της σελήνης: αυτήν που εμείς ως γονείς ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να διδάξουμε στα παιδιά μας. Για να υπάρχουν λιγότερες «Μέγκαν» στο μέλλον...
Αν προφταίνουμε ακόμα... Αν αυτό είναι ακόμα εφικτό...
ΥΓ: Αφιερωμένο σε όλους τους γονείς που δηλώνουν χαλαρά «α, εγώ δεν έχω ιδέα από κομπιούτερ. Σ´ αυτά το παιδί μου πραγματικά σκίζει».   

Για προβληματισμό από τη Christina K.

Ενα χελιδόνι δε φέρνει την άνοιξη, αλλά...

Με λένε Christina K. Μένω τους τελευταίους 3 μήνες σε μία από τις νέες πολυκατοικίες στη πλατεία, στο βουστάσιο. Ημουν όμως χρόνια στα Σεπόλια, αλλά λίγο πιο πάνω. Τώρα μπήκα με την οικογένεια μου στο δικό μας σπίτι και ξαφνικά αισθάνομαι ότι μπορώ να προσπαθήσω να κάνω κάτι. Εχω κατηγορηθεί πολλές φορές από το στενό μου οικογενειακό περιβάλλον , γιατί εκνευρίζομαι με πράγματα που γίνονται γύρω μου, ενώ δε μπορώ να κάνω κάτι γι'αυτά. Νομίζω η ατάκα θα σας είναι γνωστή. "εσύ θα σώσεις το κόσμο;" Ξέρω ότι ένα χελιδόνι δε φέρνει την άνοιξη, αλλά αν έχουμε ένα χελιδόνι όλοι μέσα μας και το πνίξουμε χωρίς να το αφήσουμε πρώτα να κελαηδήσει τότε σίγουρα δε θα φύγει ποτέ ο χειμώνας. Προτιμώ λοιπόν να σκέφτομαι με τη λογική του αν σηκώσω τα χέρια ψηλά προσπαθώντας να πιάσω τα αστέρια, το βέβαιο είναι ότι δε θα βρεθώ με μία χούφτα χώμα. Αλλωστε τι νόημα έχει να γκρινιάζουμε για τη κακή μας τύχη, αν δε κάνουμε κάτι για να τη διορθώσουμε. Μπορεί να μη καταφέρουμε πολλά, αλλά θα ξέρουμε ότι έχουμε προσπαθήσει. Αυτά για μένα.

Σχολές Γονέων

Παρέλειψα να σας δώσω περισσότερα στοιχεία για τις σχολές γονέων στο προηγούμενο mail μου. Το όνομα της υπεύθυνης της περιοχής μας για το πρόγραμμα είναι Γιούργη Μαρία και το τηλέφωνο επικοινωνίας είναι 6974855363 Μου είπε ότι η Ευρωπαική Ενωση τους πιέζει να ολοκληρώσουν αυτό το κύκλο σεμιναρίων μέχρι τελος του Οκτώβρη και λόγω αυτού, ακόμα κι αν είχε σε αυτή τη φάση αρκετές συμμετοχές δε θα προλαβαίναμε να λάβουμε μέρος γιατί το πρόγραμμα ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα και θα είναι και ταχύρυθμο (2 φορές την εβδομαδα). Σε κανονικές συνθήκες ολοκληρώνεται πρώτα το 40ωρο και ακολουθεί του 20ωρο. Δεν είναι απαραίτητο να πάρει μέρος κάποιος και στα δύο σεμινάρια και είναι μια φορά την εβδομάδα.

Ειλικρινά απορώ πως γίνεται να φτάνει ένα τέτοιο πρόγραμμα στα χρονικά όρια της λήξης του και αντί να το κυνηγάμε να μας κυνηγάει.

Τι πωλούν τα κυλικεία
Κάτι άλλο που με απασχολεί είναι το θέμα των σχολικών κυλικείων. Ο δικός μου ο γιός είναι στο νηπιαγωγείο φέτος, οπότε δεν εχει ακόμα επαφή με το κυλικείο, αλλά όπως συνηθίζεται, μάλλον θα μεγαλώσει. :-)

Βρήκα λοιπόν σε σελίδα του Υπουργείου Παιδείας, τον κατάλογο επιτρεπόμενων ειδών και πραγματικά μου έκανε εντύπωση η πληρότητά του. Πόσα όμως από αυτά βρίσκονται στα κυλικεία των σχολείων; Το σημαντικό με τη λίστα αυτή είναι ότι έχει προβλέψει και τη νοοτροπία του Ελληνα "ότι δεν απαγορεύεται, επιτρέπεται". Ρητά αναφέρει ότι απαγορεύεται αυστηρά η διάθεση άλλων μη προβλεπόμενων από τη παρούσα προϊόντων. Η λίστα αυτή πραγματικά πιστεύω πως είναι για δημοσίευση γιατί από το site του υπουργείου, μάλλον περνά στα ψιλά γράμματα. Θα πρέπει να ενδιαφερθούμε όλοι όμως γιατί δε μπορούμε να περιμένουμε από το υπουργείο να επέμβει, χωρίς κανεις να αναφέρει την παράβαση. Το ΦΕΚ που ορίζει τα προϊόντα είναι 563/20-5-98 τ.Β'

Σας στέλνω τον κατάλογο :

 

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΩΝ ΕΙΔΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ
ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΚΥΛΙΚΕΙΑ

Τα προϊόντα που μπορεί να διατίθενται από τα σχολικά κυλικεία Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης ορίζονται από την αρ. Α2Ε/οικ. 1653 ΚΥΑ των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Υγείας και Πρόνοιας που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 563/20-5-98 τ. Β΄ και είναι τα εξής:
Α. Κατάλογος ειδών
1. Σάντουϊτς και τοστ με τυρί. Προαιρετική η προσθήκη φρέσκου βουτύρου και εποχιακών λαχανικών (π.χ. ντομάτα, μαρούλι).
2. Ψωμί και απλά αρτοσκευάσματα (φρυγανιές, αρτίδια, κουλούρια, φρατζολάκια, λαγάνες, παξιμάδια).
3. Σταφιδόψωμο σε ατομική συσκευασία.
4. Τυρόπιτα ή σπανακόπιτα.
5. Τυριά
6. Γάλα σε ατομική συσκευασία.
7. Γιαούρτι "παντός τύπου" (χωρίς συνθετικές - γλυκαντικές και χρωστικές ύλες) π.χ. με φρούτα, φρυγανιές, δημητριακά, ξηρούς καρπούς.
8. Φρούτα εποχής, πλυμένα και τυλιγμένα σε σελοφάν
9. Φυσικοί χυμοί φρούτων με περιεκτικότητα χυμού 100%.
10. Ξηροί καρποί (σε μικρή συσκευασία).
11. Τσάι και λοιπά αφεψήματα.
12. Καφές (μόνο για το προσωπικό).
Β. Τα προαναφερόμενα είδη, μπορούν να διατίθενται όλα ή και τμηματικά, κατά την κρίση των υπευθύνων οργάνων για την καλή λειτουργία των σχολικών κυλικείων.
Γ. Απαγορεύεται αυστηρά η διάθεση άλλων μη προβλεπομένων από την παρούσα προϊόντων.
Δ. Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει πέντε (5) μήνες από τη δημοσίευση της, κάθε δε προηγούμενη σχετική απόφάση καταργείται.
Σημείωση: Όσον αφορά:
α) τα "απλά αρτοσκευάσματα", ο κώδικας τροφίμων και ποτών του Γενικού Χημείου του Κράτους στο άρθρο 113 αναφέρει τα προϊόντα που μπορεί να αντικαταστήσουν τον άρτο, όπως οι φρυγανιές, τα αρτίδια, τα φραντζολάκια, τα κουλούρια, οι λαγάνες και τα παξιμάδια ενώ τσουρέκια, κρουασάν, bake rolles κ.λ.π. δεν επιτρέπεται να διατίθενται από τα σχολικά κυλικεία.
β) το "γάλα σε ατομική συσκευασία", σύμφωνα με τον κώδικα τροφίμων και ποτών του Γενικού Χημείου του Κράτους, άρθρο 80, νοείται αποκλειστικά και μόνο το γάλα το οποίο προέρχεται από αγελάδα, είναι νωπό, είναι πλήρες, δεν έχει υποστεί αφυδάτωση ή συμπύκνωση και δεν περιέχει άλλες ουσίες που έχουν προστεθεί από έξω.

Το δημόσιο σχολείο καλείται να επιλέξει την ταυτότητά του

Σήμερα χωρίζεται σε καλό και σε κακό, όχι λόγω των δασκάλων αλλά λόγω των μαθητών.

Ο Γρηγόριος Κωνσταντάς δεν υπάρχει ούτε ως μνήμη σήμερα στα δημόσια σχολεία. Παρ' όλο που η προσπάθειά του, τότε, πριν από 285 χρόνια, έβαλε τις πρώτες βάσεις για τη δημόσια εκπαίδευση στην Ελλάδα. Το πρώτο σχολείο με ευθύνη του ελληνικού κράτους ιδρύθηκε από τον Γρ. Κωνσταντά στο Αργος. Ο ίδιος, μεγάλος οραματιστής, πήρε σημαντικές πρωτοβουλίες για την ίδρυση και άλλων δημόσιων σχολείων στα οποία η εκπαίδευση (ήδη από τη β΄ εθνοσυνέλευση του Αστρους) προβλεπόταν υποχρεωτική και μάλιστα με την «αλληλοδιδακτική μέθοδο».

Από τότε μέχρι σήμερα το δημόσιο σχολείο αποτελεί ένα είδος μαγικού καθρέφτη της κοινωνίας μας. Καθρέφτης επειδή η «ζωή χωρίς είδηση» προβάλλεται έντονα στις τάξεις του και μαγικός επειδή επίσης σ' αυτό προβάλλεται ό,τι νομίζουμε πως είμαστε ή ό,τι θα θέλαμε να είμαστε. Το «αλληλοδιδακτικόν» εκείνης της περιόδου εθεωρείτο μεν το κυρίαρχο εκπαιδευτικό σύστημα στη Δυτική Ευρώπη, αλλά και υπαγορευόταν από τον πρακτικό λόγο της έλλειψης δασκάλων. Τα δημόσια σχολεία εξυπηρέτησαν και έναν ακόμη σκοπό (που ευλόγως δεν περιελήφθη στην ηρωική ιστοριογραφία): «Τα ορφανά, η μελλοντική ελπίδα του Εθνους, αλήτευαν, ζητιάνευαν και διαφθείρονταν ως ψυχογιοί στα στρατιωτικά τμήματα των οπλαρχηγών». (Αναφέρεται από τον Θεοφάνη Δ. Χατζηστεφανίδη στο «Ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης» εκδόσεις Παπαδήμα).

Η κουλτούρα του ελληνικού κράτους όσον αφορά την Παιδεία παρέμεινε έκτοτε σε δύο σταθερές: Στη γνώση και στην προστασία των παιδιών - όπως και αν ερμηνεύτηκαν κάθε φορά αυτοί οι δύο στόχοι.

Το ερώτημα για μία ακόμη φορά είναι τι περιμένει σήμερα, αύριο, η κοινωνία μας από το δημόσιο σχολείο.

«Για πάμε σε ένα δημοτικό στο Ιλιον. Και μετά να αναρωτηθείς: Αν άλλαζαν οι δάσκαλοι και έρχονταν στη θέση τους οι κορυφαίοι δάσκαλοι των ακριβών και ιδιωτικών σχολείων, πιστεύει κανείς ότι θα βελτιώνονταν τα πράγματα;».

Ο εκπαιδευτικός που έθεσε το ερώτημα δεν είναι από τους μηδενιστές που εύκολα μιλάνε για το τέλος του δημόσιου σχολείου ή για τη «σκόπιμη» διάλυση της στοιχειώδους και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αλλά δεν είναι και από όσους πιστεύουν ότι «το σύστημα με λίγα ή περισσότερα χρήματα θα αυτοδιορθωθεί».

Η πρώτη μέρα, την περασμένη εβδομάδα, ήταν του «αγιασμού». Σε πολλά σχολεία γύρω από το κέντρο της πόλης μία εικόνα έκανε εντύπωση. Ανάμεσα στις μαμάδες μερικές ξεχώριζαν. Φορούσαν μαντίλα. Την ώρα που ο ιερέας ξεκίνησε τον αγιασμό, οι γυναίκες με τη μαντίλα πλησίασαν στις γραμμές των παιδιών τους, τα πήραν και απομακρύνθηκαν. Και μετά, όταν ο αγιασμός είχε ολοκληρωθεί, οι μαμάδες με τη μαντίλα, πάλι με διακριτικότητα, συνόδευσαν τα παιδιά τους στις γραμμές της τάξης τους.

Η όλη κίνηση καταγράφηκε σχεδόν στα όρια του «φυσιολογικού». Δεν φάνηκε να απορεί κανείς ή να αντιδρά. Δεν καταγράφηκαν τέτοια περιστατικά. Αλλωστε, όταν -πέρυσι και πρόπερσι- επιχειρήθηκε κάτι διαφορετικό στο 132ο δημοτικό Γκράβας, από το υπουργείο Παιδείας φρόντισαν να μετατεθεί η διευθύντρια. Η τάξη και η ομαλότητα αποκαταστάθηκαν. Αραγε, ποιο είναι το παιδαγωγικής φύσης μάθημα σ' αυτήν την περίπτωση; Οταν δε, αργότερα μέσα στον χειμώνα, κάποια παιδάκια της Δ΄ ή της Ε΄ Δημοτικού θα βγουν εκτός τάξης στο μάθημα των Θρησκευτικών, το μήνυμα θα είναι διπλό και δεν θα είναι παιδαγωγικό, αλλά σωφρονιστικό!

Το πρόβλημα όσο δεν αγγίζεται λύνεται διά της... ζωής. Σε πολλά σχολεία οι Ελληνες πολίτες αποφεύγουν να στέλνουν τα παιδιά τους επειδή τα άλλα παιδιά, των μεταναστών, καθυστερούν την εξέλιξη των «δικών μας». Ηδη έχουν δημιουργηθεί, στην Κυψέλη, στα Πατήσια, στους Αμπελοκήπους, στο Κουκάκι, στην Καλλιθέα και αλλού νησίδες υποβάθμισης - ή, χειρότερα, μαύρες λίστες. Το δημόσιο σχολείο χωρίζεται σε καλό και σε κακό, όχι λόγω των δασκάλων αλλά λόγω των μαθητών! Το ενιαίο πρόσωπο, κάποτε το ισχυρό σημείο του δημόσιου σχολείου, διασπάται. Και αυτό φαίνεται να είναι αποδεκτό.

Στα ολοήμερα

Αντ' αυτού προτιμάται η συνήθης συζήτηση. Για το κτιριακό και για το οικονομικό. Τελικά, ακόμη και εκεί, το δημόσιο σχολείο δεν έχει ένα, αλλά πολλά πρόσωπα. Δίπλα στον δάσκαλο που αναγκάστηκε να κάνει μάθημα στους μαθητές στο σπίτι του(!) υπάρχουν σχολεία που αιφνιδιάζουν. Οποιοι γονείς έγραψαν φέτος τα παιδιά τους στα ολοήμερα νηπιαγωγεία ή στα ολοήμερα δημοτικά μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις και να εντυπωσιάστηκαν. Για παράδειγμα, ολοήμερο με ηλεκτρικές κουζίνες, κρεβάτια και δωρεάν υπνόσακκους, νηπιαγωγοί με κέφι να ενώσουν τα παιδιά και να πολεμήσουν ό,τι τα χωρίζει στην προσευχή και αίθουσες γεμάτες παιχνίδια και σύγχρονο εκπαιδευτικό υλικό, που όμως ασφυκτιούν χωρίς αιρκοντίσιον!

Τελικώς, το δημόσιο σχολείο σήμερα επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις, αλλά η σημαντικότερη είναι πως κανείς δεν ξέρει αύριο ποιο από τα πολλά του πρόσωπα θα επιδείξει. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Η ασάφεια. Χωρίς ταυτότητα...

Του Τάκη Kαμπύλη
από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ του Σαββάτου 20/9/2008

1.800 ατυχήματα τον χρόνο μέσα κι έξω από τα σχολεία

Σε ένα ρεπορτάζ της "Ημερήσιας" με στοιχεία του Παγκόσμιου Oργανισμού Yγείας και της Eurostat, αποκαλύπτεται πως περισσότερα από 1.800 ατυχήματα σημειώνονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα μέσα και έξω από τα σχολεία και πως ο νομάρχης Αθηνών κ. Γ. Σγουρός έδωσε εντολή για ελέγχους και ακινητοποίηση των παραβατών οδηγών σχολικών λεωφορείων

Επειδή όμως οι "αυστηρές οδηγίες" δεν είναι μόνο για να αναπαράγονται από τα Μέσα , αλλά και να εφαρμόζονται στην πράξη , του υπενθυμίζουμε πως έξω από τα δημοτικά σχολεία στην Ακαδημία Πλάτωνος η Νομαρχία Αθηνών σχεδιάζει την κατασκευή δύο πολυώροφων κτιρίων. .
Το τρυπάνι της εργοληπτικής εταιρείας δουλεύει ακριβώς απέναντι από τα σχολεία , κάθε πρωί που τα παιδιά διασχίζουν το δρόμο.

Και πως σε περίπτωση που η νομαρχία επιμείνει στην κατασκευή του κτιρίου, παρά την προειδοποίηση του ΟΣΚ πως "θα επηρεάσει σημαντικά την ασφάλεια προσβασιμότητας των μαθητών στα σχολεία", οι κάτοικοι θα έχουν κάθε λόγο να υποθέσουν πως η ευθύνη θα είναι δική του, όπως επίσης και των συμβούλων που θα ψηφίσουν και θα αποδεχθούν το έργο.



Ακολουθεί το δημοσίευμα της "Ημερησίας" (11.9)
"Περισσότερα από 1.800 ατυχήματα σημειώνονται κάθε χρόνο στη χώρα μας μέσα κι έξω από τα σχολεία, με θύματα μικρούς μαθητές.

Περισσότερα από 1.800 ατυχήματα σημειώνονται κάθε χρόνο στη χώρα μας μέσα κι έξω από τα σχολεία, με θύματα μικρούς μαθητές.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Oργανισμού Yγείας - Eurostat, περισσότερα από 75 παιδιά ηλικίας 0-14 ετών χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στους ελληνικούς δρόμους. Στο διάστημα 1992-2004 έχουν καταγραφεί στην Eλλάδα 1.593 θάνατοι παιδιών 0-14 ετών, εκ των οποίων στα 874 (δηλαδή 75 τον χρόνο) αιτία θανάτου ήταν τροχαίο ατύχημα.
Πρόστιμα
Tροχαία και νομαρχίες έχουν λάβει αυστηρά μέτρα, ενώ η EΛΠA εφιστά την προσοχή στους γονείς.
Πρόστιμα-φωτιά, αφαίρεση διπλώματος και άλλες βαρύτατες ποινές περιμένουν τους οδηγούς σχολικών λεωφορείων που δεν τηρούν τα απαραίτητα μέτρα για την ασφαλή μετακίνηση των μαθητών.
Oι εντολές του νομάρχη Aθηνών, Γιάννη Σγουρού, είναι: Ελεγχοι και ακινητοποίηση των παραβατών.
Aντίστοιχα εκτεταμένους ελέγχους θα πραγματοποιήσουν και οι αστυνομικοί της Tροχαίας.

Υ. Γ. Έλεγχος στους οδηγούς των λεωφορείων έγινε στην οδό Αίμωνος , πριν από 3 μέρες. Σαν από θαύμα , την ημέρα εκείνη , όσο ώρα οι αστυνομικοί ασκούσαν τα καθήκοντα τους, οι μπουλντόζες είχαν ρεπό...

Σίγουρα όμως και οι αστυνομικοί θα είδαν το εργοτάξιο που βρίσκεται απέναντι από τα σχολεία. Δεν ζητάει μια ενημέρωση ο νομάρχης Αθηνών;
 Από       http://akadimia-platonos.blogspot.com/